از نظر علمی در بیش از یک مطالعه ثابت شده است که قدیمی ترین شواهد بیماری آبله میمونی متعلق به مومیایی های مصری قرن سوم قبل از میلاد است و رامسس پنجم، فرعون مصر مشهورترین فرد مبتلا به این بیماری بوده است.
به نقل از الشرق الأوسط، مستندسازی این ابتلاها به آن معنا نیست که مصریهای قدیم این بیماری را می شناختند، بلکه دست یابی به نشانه های مشابه دانشمندان را به این نتیجه گیری رسانده که این بیماری حتی اگرنامی نداشته، در آن زمان وجود داشته است.

یک تیم تحقیقاتی مشترک آمریکایی و مصری با اشاره به پژوهش های گسترده ای که مراکز آمریکایی پیشگیری و مقابله با بیماری بر روی مومیایی های مصری انجام داده و از طریق آن به نشانه هایی که بر وجود ویروس آبله میمونی دلالت دارد اطمینان یافتند، گفتند هردو ویروس از لحاظ ساختار ژنتیکی و نشانه های بالینی مشابه هستند.
یک پژوهش که در آن حدود ۱۰۰۰ نمونه در یک دوره ۱۲۰ ساله از یک موزه بررسی شده است و ویروس آبله میمونی را در پنج گونه سنجاب آفریقایی در اوایل سال ۱۸۹۹ شناسایی کرده، محققان را به یافتن ماده ژنتیکی ویروس آبله میمونی در مومیایی ها سوق می دهد.
محققان با اشاره به این که می توان نمونه DNA را از ضایعات پوستی مشکوک روی پوست مومیایی ها بازیابی کرد، اظهار کردند که بیماری های عفونی در میان مصریان باستان بسیار شایع بوده و باعث مرگ یا نقص ایمنی در افراد مبتلا می شد، بنابراین ویروس آبله میمون می توانست در میان مصریان باستان وجود داشته باشد.