دیجیزا/ مجموعه تحقیقاتی جدید از سوی دانشگاه هاروارد به ارتباطی مستقیم بین فشار یا ضربه روحی در دوران کودکی و سرعت رشد بیولوژیکی (فارغ از سن و سال) افراد اشاره دارد.

برخی از وقایع یا شرایط تلخ و مضر که ممکن است در دوران خردسالی یا کودکی رخ دهد، از جمله مواردی مانند بی‌توجهی، فقر، خشونت در خانواده، کتک زدن و تحقیر می‌تواند باعث بروز ضربه روحی و روانی ماندگاری در شخصیت فرد شود. در گذشته ارتباط مسائلی از این دست با کاهش سلامت جسمی و روانی در بزرگسالی و بروز رفتارهای ناخوشایند و بعضا خشونت‌آمیز اثبات شده، اما حالا مطالعات تازه نشان می‌دهند این موضوع با بلوغ زودرس و رشد جسمی و بیولوژیکی زودهنگام نیز ارتباطی مستقیم دارد.

این تحقیقات ثابت می‌کند اولین اثر رخداد وقایعی ناگوار در دوران کودکی یا رشد بچه در شرایط ناهنجار، توسعه مغز با سرعت بیشتر است و به همین ترتیب فرآیند پرورش و رشد سلول‌های مرتبط با افزایش سن تسریع شده و در نهایت بلوغ زودرس را به دنبال خواهد داشت.

کارشناسان عوارض جانبی دیگری را هم برای حوادث ناگوار و بی‌توجهی و فقر در دوران کودکی لحاظ می‌کنند؛ به این ترتیب که گفته می‌شود برخی تجربیات فیزیکی و ذهنی انسان نیز بر اثر این دست از وقایع تحت تاثیر قرار می‌گیرد و در رشد حافظه و توانایی یادگیری فرد نیز اختلال ایجاد می‌کند. بنابراین کودک از همان سال‌های اولیه عملکرد نامناسبی در مدرسه از خود نشان داده و در گذر زمان نیز با چالش‌های بزرگی در ارتباط با یادگیری و هوش روبرو می‌شود.

محققین بر این باورند مواردی مانند خشونت در خانواده و رفتارهای تهدیدآمیز، کتک زدن و بی‌توجهی به کودکان تاثیر بیشتری در بلوغ زودرس و رشد بیولوژیکی زودهنگام در افراد دارد؛ چرا که در واقع بدن انسان با تسریع فرآیند بزرگ شدن سعی دارد زودتر وارد فاز استقلال شده و بتواند در سنین کمتر از خطرها دوری کرده یا محیط مسموم را ترک نماید.