مجله ایلیاد/ ستاره‌شناسان توانسته‌اند در فاصله‌ی ۶۵ سال نوری از خورشید، کوتوله‌های متعددی را رصد کنند که ۳۸ مورد از آن‌ها جدید محسوب می‌شوند. آن‌ها با اندازه‌گیری فواصل بین کوتوله‌ها، نقشه‌ی سه‌بُعدی توزیع کوتوله‌های قهوه‌ای سرد را نیز تهیه کرده‌اند.
کوتوله‌های قهوه‌ای در حقیقت اجرامی هستند که اندازه‌ی آن‌ها بین سیاره‌های گازی عظیم مانند مشتری و زحل و ستاره‌هایی مانند خورشید است. این کوتوله‌ها را برخی اوقات به نام ستاره‌های ناموفق نیز می‌شناسند، زیرا کوچک‌تر از آن بوده‌اند که بتوانند واکنش‌های گداخت هیدروژن را درون هسته‌ی خود تحمل کنند، ولی با این حال خصوصیات ستاره‌ها را نیز دارند. جرم آن‌ها عموماً بین ۱۱ تا ۸۰ برابر مشتری است و به دسته‌های M، L، T و Y تقسیم‌بندی می‌شوند.
اگرچه این ستاره‌ها را کوتوله‌های قهوه‌ای می‌نامند، ولی رنگ‌های مختلفی دارند. برخی از آن‌ها به چشم انسان نارنجی و قرمز دیده می‌شوند. جرم پایین، دمای پایین و عدم وجود فعالیت‌های هسته‌ای درون هسته‌ی این کوتوله‌ها، باعث می‌شود بسیار کم‌نور باشند و به سختی بتوان آن‌ها را شناسایی کرد.
دکتر «دیوی کیرکپاتریک» ستاره‌شناس دانشگاه کلتک، می‌گوید: «کوتوله‌های قهوه‌ای در حقیقت محصولات جانبی و سبک فرآیندهای شکل‌گیری ستاره‌ها هستند و کم‌وزن‌ترین آن‌ها نیز خصوصیات سیاره‌ها را دارند. این کوتوله‌ها را می‌توان سیاره دانست، ولی از آنجا که تنها هستند و ستاره‌ی مرکزی ندارند، ستاره‌هایی محسوب می‌شوند که مطالعه‌ی آن‌ها آسان است.»
ستاره‌شناسان برای شناسایی این کوتوله‌ها از داده‌های به‌دست آمده توسط ۱۰۰،۰۰۰ ستاره‌شناس آماتور و همچنین تلسکوپ فضایی اسپیتزر ناسا استفاده کرده‌اند. مجموع این داده‌ها منجر به تولید نقشه‌ی سه‌بُعدی این کوتوله‌ها شده است.
بیشتر ستاره‌های موجود در کهکشان راه‌شیری از نوع کوتوله‌های قرمز هستند و در مطالعات گذشته مشخص شده بود که نزدیک‌ترین ستاره‌ها به خورشید گوناگون هستند و انواع مختلفی از اجرام را شامل می‌شوند و پیش‌بینی می‌شد تعداد متعادلی از کوتوله‌های قهوه‌ای و ستاره‌های مشابه خورشید در اطراف منظومه‌ی شمسی وجود داشته باشد. نتایج این مطالعه‌ی جدید نشان داده است که هیچ کوتوله‌ی مشابه «WISE 0855» که سردترین کوتوله‌ی اطراف منظومه‌ی شمسی است، در فاصله‌ی ۶۵ سال نوری از خورشید وجود ندارد. شاید هنوز کوتوله‌هایی در این محدوده وجود دارند، ولی شناسایی نشده‌اند.
دکتر «آرون میسنر» به‌عنوان همکار این تحقیق، می‌گوید: «به کمک ستاره‌شناسان آماتور از سراسر دنیا، اکنون ایده‌ی بهتری در مورد اجرام اطراف منظومه‌ی شمسی داریم، ولی حدس می‌زنیم کوتوله‌های سرد دیگری نیز هنوز منتظر کشف شدن هستند.»
نتایج این مطالعه در مجله‌ی Astrophysical Journal Supplement Series منتشر شده است.