کربن بنای همه‌ی حیات‌های موجود بر روی زمین است و به همین خاطر کشف آن در سیارات دیگر نیز باعث هیجان‌زده شدن دانشمندان می‌شود. مریخ‌نورد کنجکاوی ناسا پس از کندن چاله‌ای بر روی سطح ناسا توانسته مخلوط عجیبی از عناصر شیمیایی را شناسایی کند که می‌تواند نشان‌دهنده‌ی وجود حیات‌های فرازمینی باشد.

وجود حیات بر روی مریخ هنوز دچار عدم قطعیت‌های فراوانی است، ولی کشفیات انجام شده توسط کنجکاوی موجب شده احتمال وجود حیات بر روی این سیاره تقویت شود. دانشمندان سه سناریوی مختلف را برای منشاء کربن کشف شده در رسوبات موجود در «حفره‌ی گیل» مریخ مطرح کرده‌اند. رسوبات مربوط به حفره‌ی گیل بین سال‌های ۲۰۱۲ تا ۲۰۲۱ جمع‌آوری شده‌اند.

مریخ‌نورد کنجکاوی ۲۱ نمونه‌ی پودری را گرما داده تا ترکیبات شیمیایی آن‌ها را از یکدیگر جدا کند و به این ترتیب، نشان داده است که تفاوت‌های زیادی در موجودی ایزوتوپ‌های کربن ۱۲ و کربن ۱۳ بین نمونه‌های مختلف وجود دارد. وجود این دو ایزوتوپ کربن نشان می‌دهد که چرخه‌ی کربن چگونه در طول زمان دچار تغییر شده است.

برخی از نمونه‌های جمع‌آوری شده از سطح مریخ غنی از کربن ۱۳ بوده‌اند، در صورتی که برخی دیگر از نمونه‌ها کلاً فاقد کربن ۱۳ بوده‌اند. این یافته می‌تواند نشان‌دهنده‌ی این واقعیت باشد که فرآیندهای غیرمرسومی باعث ایجاد چرخه‌ی کربن بر روی مریخ شده‌اند.

میزان کربن ۱۲ و کربن ۱۳ موجود در منظومه‌ی‌شمسی در واقع برابر با میزانی است که در زمان شکل‌گیری منظومه وجود داشته است. هر دوی این ایزوتوپ‌ها همه جا وجود دارند، ولی از آنجا که کربن ۱۲ نسبت به کربن ۱۳ سریع‌تر واکنش‌پذیر است، بررسی نسبت آن‌ها در نمونه‌های مختلف می‌تواند نشان‌دهنده‌ی چرخه‌ی کربن عمل‌کننده در مکان جمع‌آوری نمونه باشد.

تبدیل دی‌اکسیدکربن به ترکیبات آلی مانند فرمالدهیدها از طریق فرآیندهای غیرزیستی می‌تواند یکی از توضیحات یافته‌ی جدید کنجکاوی باشد. در این سناریو، نور ماورابنفش می‌تواند عامل محرک این فرآیند باشد. اینکه این فرآیند واقعاً وجود دارد یا خیر، چیزی است که نیازمند بررسی‌های جدی‌تر است.

یکی از توضیحات دیگر برای یافته‌ی کنجکاوی می‌تواند این باشد که میکروب‌ها در زمان‌های گذشته طی فرآیندهای زیستی باعث تبدیل متان شده‌اند. این فرآیند به معنی وجود حیات بر روی مریخ است و تایید آن نیز نیازمند مطالعات بیشتر است.

محققین دریافته‌اند که یکی از نمونه‌های خالی از کربن ۱۳ بر روی مریخ، تشابه زیادی با نمونه‌ای دارد که در استرالیا کشف شده بود و قدمت آن به ۲.۷ میلیارد سال می‌رسید. در نمونه‌ی استرالیا فرآیندهای زیستی دخیل بوده‌اند، ولی نمی‌توان گفت که در مورد نمونه‌ی مریخ نیز الزاماً فرآیندهای زیستی در کار بوده‌اند.