دیجیزا/محققان موسسه علمی سالک در تازه‌ترین تحقیقات خود، موفق به کشف روشی شدند که می‌توان با استفاده از آن عضلات از بین رفته را بازسازی کرد.
 
به نقل از مدیکال اکسپرس، دانشمندان با فعال سازی پیش ساز‌های سلول‌های عضلانی، بازسازی این سلول‌ها را در موش‌ها افزایش دادند. یکی از بسیاری از تاثیرات پیری، از دست دادن توده عضلانی است که منجر به ناتوانی در افراد مسن می‌شود. برای مقابله با این پدیده، دانشمندان در موسسه سالک با استفاده از ترکیبی مولکولی که معمولا در تحقیقات سلول‌های بنیادی استفاده می‌شود، روش‌های تسریع در بازسازی بافت عضلانی را مطالعه کردند.

در این مطالعه محققان نشان دادند که استفاده از این ترکیبات با فعال سازی پیش ساز‌های سلول‌های عضلانی به نام پیش ساز‌های میوژن، باعث تولید مجدد این سلول‌ها در موش‌ها می‌شوند. اگرچه قبل از استفاده از این رویکرد در انسان به مطالعات بیشتری نیاز است، اما این تحقیق بینایی در مورد سازوکار‌های اساسی مربوط به بازسازی و رشد عضلات را فراهم کرده و می‌تواند در آینده به ورزشکاران و همچنین بزرگسالان پیر در بازسازی موثرتر بافت کمک کند.

پروفسور سالک خوان کارلوس ایزپیسوا بلمونته، محقق ارشد این مطالعه می‌گوید: از دست دادن این سلول‌ها به تخریب عضلات در سالخوردگی مرتبط بوده است. مطالعه ما عوامل خاصی را کشف می‌کند که قادر به تسریع بازسازی عضلات هستند، این مطالعه همچنین مکانیسم ایجاد این امر را نشان می‌دهد.

ترکیبات مورد استفاده در این مطالعه اغلب فاکتور‌های یاماناکا نامیده می‌شوند. فاکتور‌های یاماناکا ترکیبی از پروتئین‌ها هستند که نحوه کپی DNA برای ترجمه به پروتئین‌های دیگر را کنترل می‌کنند. در تحقیقات آزمایشگاهی آن‌ها برای تبدیل سلول‌های تخصصی مانند سلول‌های پوستی به سلول‌های بنیادی بیشتر مانند سلول‌های بنیادی پرتوان مورد نیازمندند، به این معنی که آن‌ها توانایی تبدیل شدن به انواع مختلف سلول را دارند.

چائو وانگ، دانشجوی فوق دکترا و محقق دیگر این مطالعه می‌گوید: آزمایشگاه ما قبلا نشان داده بود که این عوامل می‌توانند سلول‌ها را جوان کرده و باعث بازسازی بافت در حیوانات زنده شوند. 

بازسازی عضله توسط سلول‌های بنیادی عضله انجام می‌شود که سلول‌های ماهواره‌ای نیز نامیده می‌شوند. سلول‌های ماهواره‌ای در یک طاقچه بین لایه‌ای از بافت همبند (لایه پایه) و فیبر‌های عضلانی (میوفیاف) قرار دارند. در این مطالعه، این تیم از دو مدل مختلف موش برای تعیین دقیق تغییرات سلول‌های بنیادی عضله استفاده کرد. آن‌ها برای بررسی تاثیرات عوامل مستقل روی فاکتور سن در موش‌های جوان تمرکز کردند.

در مدل اختصاصی میوفیبر، آن‌ها دریافتند افزودن فاکتور‌های یاماناکا با کاهش سطح پروتئینی به نام Wnt۴ در محل که به نوبه خود سلول‌های ماهواره را فعال می‌کند، باعث تسریع در بازسازی عضلات در موش‌ها می‌شود، در مقابل در مدل خاص سلول ماهواره‌ای، عوامل یاماناکا این سلول‌ها را فعال نکرده و بازسازی عضلات را بهبود نمی‌بخشند که نشان می‌دهد Wnt۴ نقش حیاتی در بازسازی عضلات دارد.

مشاهدات این مطالعه در نهایت می‌تواند با هدف قرار دادن Wnt۴ منجر به درمان‌های جدید شود.
او می‌گوید: آزمایشگاه ما اخیرا فناوری‌های جدید ویرایش ژن را ایجاد کرده است که می‌تواند برای تسریع در بهبود عضلات پس از آسیب دیدگی و بهبود عملکرد عضلات مورد استفاده قرار گیرد. ما به طور بالقوه می‌توانیم از این فناوری برای کاهش مستقیم سطح Wnt۴ در عضله اسکلتی یا جلوگیری از ارتباط بین Wnt۴ و سلول‌های بنیادی عضله استفاده کنیم.

محققان همچنین در حال مطالعه روش‌های دیگری برای جوان سازی سلول‌ها از جمله استفاده از mRNA و مهندسی ژنتیک هستند. این تکنیک‌ها می‌توانند سرانجام به رویکرد‌های جدید برای تقویت بازسازی بافت و اندام منجر شوند.