خراسان/ اگر تا حالا در زمستان به دانه‌های برف خیره شده‌باشید، حتما دیده‌اید که حتی دو دانه برف شبیه هم نیستند و حتما متوجه شده‌اید که معمولا به‌شکل شش‌ضلعی و کاملا متقارن هستند. با این‌که این دانه‌های ظریف برف زیبایی زودگذری دارند اما یکی از پدیده‌های رمزآلود طبیعت هستند. باید بدانید که این پیچیدگی شگفت‌انگیز از یک ساختار ساده پیروی می‌کند. در ارتفاعات و در ابرها دانه‌های برف به‌شکل بخار آب ایجاد می‌شوند. مولکول‌های آب همین‌طور که درحال گردش هستند، به‌هم برخورد می‌کنند. وقتی دما سردتر می‌شود، سرعت حرکت این مولکول‌ها کم می‌شود و شروع به چسبیدن به‌هم می‌کنند و درنهایت یک شکل هندسی شش‌ضلعی را به‌وجود می‌آورند. اگر بادقت به آن‌ها نگاه کرده‌باشید، شش بازوی هر کدام را می‌بینید. هر دانه کریستالی برف مسیر مجزای خود را تا زمین طی می‌کند و از آن‌جا ‌که شدت فشار هوا، رطوبت و دما مدام درحال تغییر است، این پرواز تک‌نفره هر دانه برف به این معنی است که هر کدام کمی متفاوت‌تر از دیگری رشد می‌کند و در سفر خود به سمت زمین شکل منحصربه‌فردی را می‌سازد. ازطرف دیگر چون عوامل محیطی برای هر دانه برف یکسان است، آن‌ها شکل تقارنی خود را حفظ می‌کنند. حالا اگر کنجکاو هستید که بدانید چقدر احتمال یافتن دو دانه برف شبیه هم وجود دارد، باید گفت که در طبیعت این امکان وجود ندارد اما اگر در آزمایشگاه شرایط محیطی کاملا یکسانی برای دانه‌های برف ایجاد کنید،  می‌توانید دانه‌های برف شبیه هم بسازید.

نویسنده : سمیه احمدیان | روزنامه نگار
The science of snowflakes (TED-Ed)  ،SnowCrystals.com: منابع