مجله ایلیاد/ زمانی که چیزهای مضر، بخش‌های مختلفی از بدن ما را تحت تاثیر قرار می‌دهند، درد از طریق سلول‌های عصبی خاص احساس می‌شود. این سلول‌های عصبی دارای کانال‌های یونی مخصوصی هستند که نقشی کلیدی در شروع پالس‌های الکتریکی دارند و سیگنال‌دهی درد تا مغز نیز توسط آن‌ها انجام می‌شود. بر اساس یک مطالعه‌ی جدید، دانشمندان دریافته‌اند انسان‌هایی که این کانال‌های یونی را از نئاندرتال‌ها به ارث برده‌اند، درد بیشتری حس می‌کنند.

از آنجا که در حال حاضر چندین ژنوم با کیفیت از نئاندرتال‌ها موجود است، محققین می‌توانند تغییرات ژنتیکی درون آن‌ها را شناسایی کنند و تاثیرات فیزیولوژیکی آن‌ها را بررسی کرده و عواقب بُروز این ژن‌ها در انسان‌های امروزی را تحت نظر داشته باشند. دکتر «هوگو زیبرگ» و همکارانش از موسسه‌ی ماکس پلانک، به بررسی دقیق‌تر ژنی که این تغییرات را ایجاد می‌کند، پرداخته‌اند و دریافته‌اند که برخی از انسان‌های امروزی مخصوصاً ساکنین آمریکای شمالی، آمریکای مرکزی و اروپا، ژنی را از نئاندرتال‌ها به ارث برده‌اند که کانال یونی شروع کننده‌ی حس درد را در خود دارد.

محققین در این تحقیق با استفاده از مطالعه‌ی جمعیت عظیمی از بریتانیایی‌ها، نشان داده‌اند که ارث‌برندگان ژن کانال یونی از نئاندرتال‌ها، حس درد بیشتری را تجربه می‌کنند. دکتر زیبرگ می‌گوید: «بزرگ‌ترین عاملی که در میزان حس درد افراد مورد توجه قرار می‌گیرد، سن افراد است. با این حال، اگر کسی ژن کانال یونی خود را از نئاندرتال‌ها به ارث برده باشد، مانند یک فرد ۸ سال مُسن‌تر از خود درد بیشتری را حس می‌کند. ژن کانال یونی نئاندرتال‌ها دارای سه آمینواسید است که با آمینواسیدهای ژن انسان‌های مدرن متفاوت هستند. تفاوت در یک آمینواسید باعث ایجاد تفاوت در عملکرد کانال یونی نمی‌شود، ولی اگر کسی هر سه آمینواسید نئاندرتال‌ها را در ژن خود داشته باشد، به نسبت بقیه‌ی انسان‌های امروزی درد بیشتری را حس می‌کند.»

در سطوح مولکولی، کانال یونی نئاندرتال‌ها خیلی آسان‌تر فعال می‌شود و به همین خاطر، افراد دارنده‌ی این نوع کانال، آستانه‌ی درد پایین‌تری دارند. «سوانته دابو» از همکاران این تحقیق، می‌گوید: «اینکه خود نئاندرتال‌ها نیز درد بیشتری را تجربه می‌کرده‌اند معلوم نیست، زیرا شکل‌گیری درد معمولاً از طریق عملکرد همزمان سیگنال‌های آن در نخاع و مغز صورت می‌گیرد. در این تحقیق ما نشان داده‌ایم که آستانه‌ی شروع سیگنال‌های درد در نئاندرتال‌ها پایین‌تر از بسیاری از انسان‌های امروزی بوده است.»