شراره های خورشیدی می توانند انرژی کافی که بتواند انرژی کل جهان را برای ۲۰ هزار سال تامین کند، تولید کنند. این انفجارها از چشمگیرترین رویدادهای مهم ناشی از اتصال مجدد مغناطیسی در خورشید ناشی می شوند که تا با این حال، مبهم باقی مانده است.

 درک کامل این فرآیند می تواند به دانشمندان کمک کند تا بینش هایی در مورد همجوشی هسته ای داشته باشند و پیش بینی های بهتری از طوفان های ذراتی از خورشید ارائه دهند که می توانند بر فناوری چرخش به دور زمین تأثیر بگذارند.

دانشمندان مأموریت مغناطیسی ناسا یا MMS، فرضیه جدیدی ایجاد کرده اند که توضیح می دهد که چگونه انفجاری ترین نوع اتصال مجدد مغناطیسی که به نام اتصال مجدد سریع مشهور است، رخ می دهد. همچنین ناسا توضیح می دهد که چرا این امر با سرعت ثابت اتفاق می افتد. 

پژوهشگر ارشد این مطالعات جدید، یی-هسین لیو (Yi-Hsin Liu) استاد فیزیک در کالج دارتموث در نیوهمپشایر و معاون تیم تئوری و مدل سازی مأموریت مغناطیسی ناسا گفت: ما بالاخره متوجه شدیم که چه چیزی باعث می شود این نوع اتصال مجدد مغناطیسی اینقدر سریع باشد و ما اکنون یک نظریه برای توضیح کامل آن داریم.

اتصال مجدد مغناطیسی یک فرآیند چند وجهی تبدیل انرژی است که در پلاسما رخ می دهد. پلاسما بلافاصله انرژی مغناطیسی را به گرما و شتاب تبدیل می کند. به گزارش دیجیزا، کیهان به صورت یکپارچه پلاسما دریافت می ‌کند در حالی که چندین نوع اتصال مجدد مغناطیسی وجود دارد که به عنوان اتصال مجدد سریع شناخته می ‌شود و با سرعت قابل پیش ‌بینی رخ می ‌دهد. 

باربارا گیلز (Barbara Giles) دانشمند پروژه مأموریت مغناطیسی ناسا می ‌گوید: ما می ‌دانیم که اتصال مجدد سریع با سرعت مشخصی اتفاق می ‌افتد که به نظر می ‌رسد تقریباً ثابت است. اما اینکه چه چیزی باعث این سرعت می شود تا به حال یک راز بوده است.

مطالعات جدید توضیح می دهد:اتصال مجدد به ویژه در پلاسماهای بدون برخورد چگونه سریع اتفاق می افتد. پلاسماهای بدون برخورد، پلاسمایی هستند که ذرات آن به اندازه ای پخش شده اند که تک تک ذرات با یکدیگر برخورد نکنند. در جایی که اتصال مجدد در فضا اتفاق می افتد، بیشتر پلاسما در این حالت بدون برخورد است که شامل پلاسمای موجود در شراره های خورشیدی و فضای اطراف زمین نیز می شود.

ذرات باردار در پلاسما در طول اتصال مجدد مغناطیسی سریع به صورت گروهی حرکت نمی کنند. آنها به طور مستقل شروع به حرکت کرده و باعث ایجاد اثر هال می شوند و بنابراین یک خلاء انرژی ناپایدار در جایی که اتصال مجدد اتفاق می افتد ایجاد می کنند. به گزارش دیجیزا، فشار ناشی از میدان های مغناطیسی اطراف خلاء انرژی باعث می شود که خلاء منفجر شده و به سرعت مقادیر زیادی انرژی با سرعت قابل پیش بینی آزاد شود.

به گزارش دیجیزا، گیلز در انتها گفت: در نهایت، اگر بتوانیم نحوه اتصال مجدد مغناطیسی را درک کنیم، بهتر می‌ توانیم رویدادهایی مانند طوفان‌های ژئومغناطیسی و شعله‌های خورشیدی را پیش ‌بینی کنیم که می ‌توانند بر روی زمین تأثیر بگذارند و این درک می تواند به تحقیقات انرژی نیز کمک کند زیرا محققان می توانند میدان های مغناطیسی را در دستگاه های همجوشی بهتر کنترل کنند.