دیجیزا/ماده معروف پیریت (pyrite) که با نام طلای ابلهان هم شناخته می‌شود، به تازگی موضوع کشف جدید دانشمندان بوده و نتایج شگفت‌انگیزی در این رابطه گزارش شده‌اند.

طلای ابلهان ماده‌ای بوده که به صورت رسمی با نام پیریت (pyrite) شناخته می‌شود و به واسطه شباهت زیاد آن به طلای واقعی، بسیار معروف است. در همین رابطه، گفته شده که نوع جدیدی از طلا درون ماده مورد نظر کشف شده که به زودی امکان عملی شدن اکتشافات بسیاری را برای ما فراهم می‌کند.

به نظر می‌رسد که با گذشت مدتی طولانی پس از انجام تحقیقات گسترده در مورد پیریت، ماده مورد نظر همچنان رازهایی را در دل خود پنهان کرده است؛ تعداد قابل توجهی از دانشمندان در چندین دهه گذشته پیریت را موضوع اصلی آزمایش‌ها و اکتشافات خود قرار داده‌اند و در روزهای اخیر هم انتشار خبر پیدا شدن راهی جدید برای وجود طلای واقعی داخل این ماده، باعث شده تا محققان به فکر تغییر روش استخراج طلا بی افتند.


دلیل اصلی انتخاب اسم طلای ابلهان برای پیریت اشتباه گرفتن ماده مورد نظر با طلای واقعی توسط عده‌ای از جویندگان طلا بوده است. پیریت به رنگ زرد براق بوده و با وجود این شباهت قابل توجه، از زمان تب کشف طلا در کالیفرنیای آمریکا تاکنون، عموم مردم می‌دانستند که استخراج این ماده سوددهی ندارد و ترکیب به درد بخوری از درون آن بیرون نمی‌آید.

فرمول شیمیایی این ماده “FeS₂” بوده و از دهه ۴۰ قرن نوزدهم میلادی جویندگان طلا می‌دانستند که با وجود ارزش بیشتر پیریت نسبت به خاک و سنگ، همچنان نگهداری ترکیب مورد نظر بی‌فایده است. با این وجود، در سال ۱۹۸۹ مقاله‌ای در ژورنال “The Canadian Mineralogist” منتشر شد که این تصور را تغییر داد.

طلای واقعی درون طلای ابلهان
داده‌های مقاله مورد نظر نشان داد که ذرات بسیار ریزی از عنصر طلا درون پیریت وجود دارند و شیوه تبدیل شدن پیریت و طلا به آلیاژی مخصوص در این پژوهش تشریح شد. در روزهای گذشته خبر منتشر شدن مقاله‌ای جدید که راهی نوین برای قرارگیری عنصر طلا درون ساختار پیریت را نشان داده بود، سر و صدای زیادی به پا کرد. در این مقاله نشان داده شده که طلا می‌تواند پس از قرار گرفتن کل ترکیب تحت فشار یا حرارت زیاد، درون نقص‌های ساختاری ماده قرار بگیرد.

البته این مقدار به قدری نیست که بتواند یک تکه نسبتا بزرگ از طلای ابلهان را به ماده‌ای با ارزش تبدیل کند؛ با این حال این امکان وجود دارد که در مقیاس بزرگ، طلای موجود در حجم زیادی پیریت، استخراج شود.


دنیس فوگروس (Denis Fougerouse)، دانشمندی از دانشگاه کورتین استرالیا که تحقیق اخیر را منتشر کرده می‌گوید که کشف اخیر روشی جدید برای استخراج عنصر طلا از درون پیریت را در اختیار ما قرار می‌دهد؛ روشی که به گفته فوگروس، به نسبت روش‌های قدیمی‌تر، ضرر کمتری برای محیط زیست خواهد داشت.

این محقق از به کار گیری باکتری‌ها برای استخراج طلای واقعی از دل طلای ابلهان صحبت می‌کند؛ گفته شده که مکان‌های نقص ساختاری درون کریستال‌های پیریت می‌تواند محلی مناسب برای نفوذ باکتری‌ها باشد و ارگانیسم‌های مورد نظر می‌توانند با حمله به ساختار کریستالی و شکستن آن، امکان استخراج عنصر طلا از دل ماده مورد نظر را فراهم کنند. نام این روش «سنگ شویی بیولوژیکی» بوده و به گفته فوگروس از این طریق انرژی مورد نیاز برای بیرون کشیدن طلا کمتر از گذشته خواهد بود.

منبع :slashgear