دیجیزا/ عسل طبیعی، مایعی شیرین و پرخاصیت است که از شهد گلها و توسط زنبورهای عسل تولید می شود. مراحل تولید عسل به گونه ای است که باعث شده تا تنها ماده غذایی طبیعی باشد که فاسد نمی ‌شود.در این گزارش به بررسی روند تولید این ماده مفید می پردازیم.
عسل مایعی است که زنبور عسل از شهد گلها تولید کرده و خواص بسیار زیادی دارد. عسل طبیعی ماده ای است که فاسد نمی شود و دارای خواص دارویی متعددی است که به همین دلیل مصرف آن توسط پزشکان توصیه شده است. در اینجا دستورالعمل های مرحله به مرحله تولید عسل توسط زنبورهای عسل توضیح داده می شود.

۱- شهد گل، ماده اولیه مورد نیاز برای تولید عسل 
تولید عسل از جمع ‌آوری شهد گیاهان آغاز می ‌شود. گلها دارای مایع شیرینی به نام شهد هستند که ۷۰ تا ۸۰ درصد آن آب بوده که با ترکیباتی از جمله ساکارز، گلوکز و فروکتوز به همراه مواد شیمیایی معطر توسط گیاهان تولید می شوند که باعث جذب شدن زنبورهای عسل به گلها می شود. 

۲- نوشیدن و ذخیره شهد توسط زنبور
زنبورهای عسل شهد را از طریق خرطومشان که مانند نی است، می مکند و آن را در اولین محفظه معده یا دستگاه گوارش خود که پروونتریکولوس نامیده می شود، ذخیره می کنند. در این مرحله، آنزیمی به نام اینورتاز، ساکارز را تجزیه کرده و به یک مولکول ساده گلوکز و فروکتوز تبدیل می کند. سایر آنزیم ها نیز باعث افزایش اسیدیته شهد می شوند که به از بین بردن باکتری ها کمک می کند.

۳- بازگشت به کندو 
زنبورهای عسل می توانند محموله ای تا نیمی از وزن بدن خود را حمل کنند و از این نظر در میان جانوران یکی از قدرتمندترین موجودات به حساب می آیند. این قدرت به آنها امکان می دهد تا بتوانند ۵ کیلومترفراتر از کندویشان به جستجوی شهد گلها بروند. 

۴- فعالیت های کندو 
زنبورهای عسل پس از بازگشت به کندو، شهدی که خورده بودند را دوباره برگردانده و سپس این شهد از بین زنبورهای کارگر، دهان به دهان عبور داده می شود تا سطح آب آن کاهش یابد. وقتی محتوای آب این مایع به ۱۸ درصد کاهش پیدا کرد، شهد به عسل تبدیل می شود به طوری که دیگر هیچگونه کپک و باکتری نمی تواند در آن رشد کند . در این زمان زنبورهای کارگر، عسل تولید شده را به داخل اتاقک های موم فشار می دهند.

۵- استفاده از عسل
همانطور که می دانید عسل ذخیره غذای زمستان زنبورها است. کلنی زنبورعسل در بهار و اوایل تابستان، از تمام عسل خود برای تغذیه لارو یا نوازد زنبور استفاده می کند و نیروی کار خود را به حداکثر  ۵۰ هزار زنبور عسل تابستانی می رساند. این کارگران سپس دو تا سه هفته دیوانه وار به جمع آوری شهد می پردازند تا بتوانند زمستان را دوام بیاورند. برای درک این موضوع کافی است تا تصور کنید که برای تولید تنها یک قاشق چای خوری عسل، ۱۲ زنبور عسل باید کل عمر خود را به این کار اختصاص دهند.