دیجیزا/استرس یکی از راه‌هایی است که بدن انسان در واکنش به برخی کارها یا تهدیدها نشان می‌دهد و بدن هر شخص نیز به گونه‌ای متفاوت به استرس واکنش نشان می‌دهد.

و به نقل از تک اکسپلوریست، هر رویدادی که باعث استرس شود، رویداد “استرس زا” نامیده می‌شود. بدن ما برای کنترل مواجهه حاد با عوامل استرس زا مجهز است اما باید دانست قرار گرفتن زیاد در معرض عوامل استرس‌زا می‌تواند منجر به اختلالات روانی مانند اضطراب و افسردگی و حتی اختلالاتی مانند تغییرات قلبی عروقی، فشار خون بالا یا سکته مغزی شود. با استفاده از فناوری‌های پوشیدنی و سایر فناوری‌های سنجش در افراد مسن و افراد در معرض خطر می‌توان این استرس را اندازه گرفت و تا حدی از ایجاد این بیماری‌ها جلوگیری کرد.

این آزمایش بر اساس داده‌های مطالعات قبلی که روی حیوانات انجام شده بود، ساخته شده است. طی این آزمایش فرد با کمک فناوری هدست واقعیت مجازی در محیط مجازی قرار می‌گیرد و در آنجا حرکت می‌کند و در همان زمان محققان تغییر ضربان قلب او را هنگام قرار گرفتن در معرض موقعیت‌های تهدیدآمیز یا بسیار استرس زا اندازه گیری می‌کنند. در این مطالعه ۱۳۵ شرکت کننده در سه سناریوی مختلف واقعیت مجازی شرکت کردند. در سناریوی اول، آنها یک اتاق مجازی خالی را جستجو کردند و سپس کار را از یک پله کوچک قرمز رو به یکی از دیوارها شروع کردند.

اتاق مجازی دارای ابعادی مشابه با اتاق واقعی بود که شرکت کنندگان در آن لحظه در آنجا قرار داشتند تا در صورت لمس یک دیوار مجازی، آن را احساس کنند. پس از ۹۰ ثانیه کاوش، به شرکت کنندگان گفته شد که به پله قرمز کوچکی که از آن شروع کرده بودند برگردند. اتاق واقعیت مجازی سیاه شد و سپس سناریوی دوم آغاز شد.

در سناریوی دوم، شرکت کنندگان خود را در یک کوچه مجازی مرتفع و چند متری بالاتر از سطح یک شهر مجازی دیدند. سپس از آنها خواسته شد که به مدت ۹۰ ثانیه کوچه را جستجو کنند و سپس به پله قرمز برگردند. هنگامی که بر روی آن قرار گرفتند، پله شروع به پایین آمدن سریع‌تر و سریع‌تر به سطح زمین کرد سپس این صحنه نیز محو شد و صحنه نهایی پدید آمد.

در سناریوی سوم، شرکت کنندگان در یک اتاق کاملا تاریک قرار گرفتند و به آنها یک چراغ قوه مجازی داده شد و در حالی که هر بیست ثانیه سه انفجار ناگهانی صدای سفید از طریق هدفون وارد گوش شرکت کننده می‌شد به آنها گفته شد که باید یک راهرو پر پیچ و خم تاریک را که در آن ۴ آدمک شکل انسان قرار دادند کشف کنند.

دانشمندان هنگام انجام هر سناریوی واقعیت مجازی ضربان قلب شرکت کننده را اندازه گیری کردند. سپس، آنها داده‌های حرکتی دو سناریوی اول را با استفاده از روش‌های یادگیری ماشین تجزیه و تحلیل کردند و مدلی را ارائه دادند که می‌تواند پاسخ استرس فرد را در سومین سناریوی تهدیدآمیز پیش‌بینی کند.

دانشمندان سپس این مدل را آزمایش کردند و دریافتند که پیش بینی‌های آن می‌تواند در گروه‌های مختلف شرکت کنندگان موثر باشد. آنها همچنین تأیید کردند که این مدل می‌تواند میزان آسیب پذیری یک فرد در برابر استرس را نسبت به یک چالش استرس زا متفاوت نیز پیش‌بینی کند.