دیجیزا/ ممکن است امروزه پوشیدن لباس های مختلف، امری ساده باشد و هر کدام از ما در کمد خود چندین دست لباس مختلف داریم که بنا بر شرایط مختلف از آن ها استفاده می کنیم. موضوع اما برای انسان های دوران پیش از تاریخ کاملا متفاوت و تهیه لباس مستلزم زحمات زیادی بود.

مطالعات باستان شناسان نشان می دهد ماده اولیه ساخت لباس برای اجداد پیش از تاریخی ما پوست حیوانات بوده و معمولا این لباس ها را با دندان و شاخ حیوانات و یا صدف تزئین می کردند. البته این تزئینات تا حد زیادی اغراق شده بوده و برای نمونه کافی است تصور کنید پوشیدن کت ، لباس یا دامن تزئین شده با حدود ۳۰۰ دندان از جانوران مختلف چه حسی دارد؟

به طور کلی گوزن، گاو و بوفالو مهمترین حیوانات برای مردم پیش از تاریخ بودند که از پوست، گوشت و شاخ و دندان هایشان استفاده می کردند. مردم دوران پیش از تاریخ دندانهای برش خورده این جانوران را به  آویز تبدیل کرده و با استفاده از رشته های ساخته شده از الیاف یا پوست حیوانات، به لباس ها متصل می کردند.
یکی از نمونه های جالب توجه از لباس های دوران پیش از تاریخ به حدود ۸ هزار و ۲۰۰  سال پیش تعلق دارد که در مناطق شمالی روسیه در نزدیکی دریاچه یونگا و در یک محوطه باستانی دارای تدفین کشف شده که مردان ، زنان و کودکانی در سنین مختلف در آن دفن شده بودند. بسیاری از این گورها حاوی مقدار زیادی اشیا بودند که نشانگر باورهای مذهبی و  پیشکشی به فرد متوفی است.
در این محوطه آویزهای ساخته شده از دندان های برش خورده گوزن ظاهراً به لباس و لوازمی مانند بالا تنه ، کت ، روپوش ، سر و کمربند وصل شده بود. اگرچه این لباس ها به خوبی حفظ نشده اند ، اما محل قرارگیری دندان های حیواناتی مانند گوزن و الاغ نوع تزئینات این لباس ها را روشن می کند.

کریستینا مانرما پژوهشگر و باستان شناس متخصص پیش از تاریخ با هدف تعیین اینکه افراد دفن شده با لباسهای دارای تزئینات دندان حیوانات  چه کسانی بوده  و این آویزها برای آنها چه معنی داشتند، به بررسی سایت های تدفینی پیش از تاریخی پرداخت. به گزارش دیجیزا ، در این تحقیق، روش ساخت بیش از ۴ هزار زیور آلات دندانی و روش های به کار رفته برای تزئین، برش و الصاق این دندان ها به لباس مردم پیش از تاریخ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
 نتایج به دست آمده از این مطالعه بسیار شگفت آور بود ، زیرا باستان شناسان دریافتند عملاً همه دندانها با ایجاد یک یا چند شیار کوچک در انتهای ریشه به طور یکسان پردازش شده بودند ، که بستن آویزها را آسان تر می کرد. فقط در دو مورد سوراخ کوچکی در دندان ایجاد شده است که هر دو مورد را در قبر یک زن پیدا کرده اند. به گزارش دیجیزا ، این الگو تقریبا در تمامی سایت های پیش از تاریخی یکسان بوده و البته باید به این نکته نیز اشاره کرد که آویزهای دندانی که در گورهای واقع در منطقه بالتیک و اسکاندیناوی به دست آمده، همگی تقریباً به صورت سوراخ دار هستند. در این مناطق بر خلاف روسیه و آسیای غربی، سوراخ مطمئن ترین راه برای بستن آویز به دندان جانوران محسوب می شود اما به اعتقاد باستان شناسان، ایجاد سوراخ در نوک باریک دندان کار سخت تری نسبت به شیار زدن در ریشه آن است.

تحقیقات مشترک باستان شناسی و مردم نگاری نشان داده است که بشر تقریباً همیشه و در همه جای دنیا و برای چندین منظور مختلف از تزئینات استفاده کرده است.  برای بسیاری از مردم بومی اوراسیا ، ایران، جوامع سامی  و حتی اروپا، تزئینات لباس یک روش مهم برای توصیف هویت و جایگاه اشخاص محسوب می شده است.

در حقیقت این تزئینات البسه نه تنها دارای جزئیات زیبایی شناختی هستند ، بلکه به ارتباطات بین جامعه و طبقه بندی افراد درون جامعه نیز مرتبط هستند. عناصر خارجی مانند زیور آلات همچنین می توانند بر نام هایی که گروه های همسایه برای ارجاع به یک گروه یا قبیله استفاده می کنند تأثیر بگذارند. 
الگوی تزئینات لباس های باستانی تا حد زیادی وابسته به حیوانات ساکن آن منطقه محسوب می شود و باستان شناسان در مناطق مختلف جهان در گورهای پیش از تاریخی، آویزهایی از دندان ببر، خرس گوزن و گاو و … یافته اند اما سهم دندان گوزن قطبی در بسیاری از سایت های روسیه، اروپا و اسکاندیناوی بیشتر است.

در سرزمین باستانی ایران نیز با توجه به سابقه سکونت بیش از ده هزار ساله، انواع پوشاک و تزئینات وابسته به ان کشف شده است که متاسفانه هنوز تحقیق جامعی در مورد الگوهای به کار رفته در این تزئینات صورت نگرفته است.