مجله ایلیاد/ تیمی از زیست‌شناسان ژاپنی و آمریکایی میکروب‌های ۱۰۱.۵ میلیون ساله‌ی پیدا شده در رسوبات اقیانوس آرام جنوبی را احیا کرده‌اند. این رسوبات در مناطقی از اقیانوس پیدا شده‌اند که کمترین تکثیر جانوران در آن‌جا صورت می‌گیرد و کمترین موجودی مواد مغذی را دارد.
دکتر «یوکی مورونو» از موسسه‌ی کوچی آژانس علوم و تکنولوژی‌های دریا-زمین ژاپن به‌عنوان همکار این تحقیق، می‌گوید: «پرسشی که ما مطرح کرده بودین این بود که آیا حیات می‌تواند در چنین محیط‌هایی با مواد مغذی محدود وجود داشته باشد؟ ما می‌خواستیم بدانیم که میکروب‌ها چه مدت می‌توانند در عدم وجود غذا زندگی خود را ادامه دهند.»
در کف دریا لایه‌های رسوبی وجود دارد که حاوی آشغال‌های سطحی دریا، گرد و خاک و ذرات حمل شده توسط باد و جریان‌های اقیانوسی هستند. شکل‌های کوچک زندگی مانند میکروب‌ها در این لایه‌های رسوبی گیر می‌افتند.
دکتر مورونو و همکارانش، لایه‌های رسوبی کف اقیانوس را تا اعماق ۱۰۰ متری زیر کف (۶ کیلومتری سطح دریا) حفاری کردند و نمونه‌های خود را استخراج کردند. این دانشمندان دریافتند که اکسیژن در همه‌ی حفره‌های ایجاد شده، وجود دارد و از این طریق فهمیدند که لایه‌های رسوبی با سرعت بسیار کم و چیزی معادل ۱ تا ۲ متر در هر میلیون سال، در کف دریا روی هم جمع شده‌اند و به همین دلیل اکسیژن توانسته به اعماق رسوبات نفوذ کند. این شرایط برای حیات میکرواُرگانیسم‌های هوازی مناسب است.
دانشمندان در آزمایشگاه به بررسی نمونه‌های استخراج شده پرداختند و عمر نمونه‌ها را بین ۱۰۱.۵ تا ۴.۳ میلیون سال تخمین زدند. بررسی‌ها نشان داد که حیات‌های موجود در لایه‌های رسوبی فسیل نشده‌اند، بلکه قابل احیا شدن هستند و هنوز میکروب‌ها می‌توانند رشد کرده و تکثیر شوند.
دکتر مورونو می‌گوید: «در ابتدا ما شک و تردید داشتیم، ولی اکنون مطمئن شده‌ایم که ۹۹.۱ درصد از میکروب‌های موجود در رسوبات مربوط به ۱۰۱.۵ میلیون سال پیش و زنده هستند و آماده‌اند تا به آن‌ها غذا داده شود. ما می‌دانستیم که در اعماق رسوبات زندگی جریان دارد، ولی نمی‌دانستیم در زیر لایه‌های رسوبی سنگی شده نیز می‌توانیم زندگی‌های چندین میلیون ساله کشف کنیم.»
نتایج این تحقیقات طی مقاله‌ای در مجله‌ی Nature Communications منتشر شده است.