مجله ایلیاد/ مطالعه‌ی جدیدی که در دانشگاه کلمبیا انجام شده، نشان می‌دهد که می‌توان از طریق خطوط میدان مغناطیسی، انرژی سیاه‌چاله‌ها را استخراج کرد.
یکی از پیش‌بینی‌های مهم در نظریه‌ی نسبیت عام اینشتین، این است که سیاه‌چاله‌های در حال دوران دارای مقادیر بالایی انرژی هستند که می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد. در ۵۰ سال گذشته دانشمندان تلاش‌های زیادی در این زمینه کرده‌اند.
فیزیکدان برنده‌ی جایزه‌ی نوبل، «راجر پنروز» چنین نظریه‌پردازی کرده است که یک ذره به طور خاص می‌تواند انرژی را از سیاه‌چاله استخراج کند.
«استیون هاوکینگ» فقید این‌چنین نظریه‌پردازی کرده بود که سیاه‌چاله‌ها از طریق انتشارات مکانیک کوانتومی انرژی خود را آزاد می‌کنند.
«راجر بلندفورد» و «رومن زناچک» حدس می‌زنند که گشتاور الکترومغناطیسی مهم‌ترین راه برای استخراج انرژی از سیاه‌چاله‌ها است.
اکنون در مطالعه‌ی جدیدی که مجله‌ی Physical Review D منتشر کرده است، «لوکا کومیسو» از دانشگاه کلمبیا و «فیلیپه آسنجو» از دانشگاه آدولفو ایبانز شیلی، راه جدیدی برای استخراج انرژی از سیاه‌چاله‌ها پیدا کرده‌اند. آن‌ها می‌گویند که شکست و اتصال مجدد خطوط میدان مغناطیسی در نزدیکی افق رویداد سیاه‌چاله، راهی است که می‌تواند انرژی سیاه‌چاله را آزاد کند. افق رویداد جایی است که حتی نور هم نمی‌تواند آنجا از کشش گرانشی سیاه‌چاله فرار کند.
لوکا کومیسو می‌گوید: «در اطراف سیاه‌چاله‌ها معمولاً ذرات پلاسمای داغی وجود دارد که میدان مغناطیسی را درون خود دارند. ما پیش‌بینی کرده‌ایم که شکست و اتصال مجدد خطوط این میدان مغناطیسی باعث می‌شود ذرات پلاسما به وضعیت انرژی منفی بروند و به این ترتیب، می‌توان انرژی سیاه‌چاله را استخراج کرد.»
این یافته می‌تواند به ستاره‌شناسان کمک کند تا دوران سیاه‌چاله‌ها را بهتر تخمین بزنند. شاید به کمک این یافته بتوان برای تمدن‌های پیشرفته‌ی بشری انرژی مورد نیاز را فراهم آورد.
اتصال مجدد میدان‌های مغناطیسی باعث می‌شود، ذرات پلاسما در دو جهت مختلف شتاب پیدا کنند. یک جریان پلاسما برخلاف جهت دوران سیاه‌چاله حرکت دارد، ولی جریان دیگر هم‌جهت با دوران سیاه‌چاله است و می‌تواند از چنگ سیاه‌چاله فرار کند و اگر پلاسما دارای انرژی منفی باشد، توسط سیاه‌چاله بلعیده می‌شود.
کومیسو می‌گوید: «مانند این است که کسی با خوردن شکلات با کالری منفی لاغر شود. سیاه‌چاله‌ها نیز با بلعیدن ذرات دارای انرژی منفی، در واقع انرژی خود را از دست می‌دهند. این اتفاق در ناحیه‌ای که «ارگوسفر» نامیده می‌شود، قابلیت رخ دادن دارد. در این ناحیه، فضا-زمان با چنان سرعتی می‌چرخد که همه‌ی اجرام می‌توانند در جهت دوران سیاه‌چاله به حرکت درآیند. در این ناحیه سرعت ذرات پلاسما به سرعت نور نزدیک می‌شود.»
کاربرد روش پیشنهادی این دانشمندان در حال حاضر فقط به درد فیلم‌های علمی تخیلی می‌خورد، ولی شاید استخراج انرژی از سیاه‌چاله‌ها در آینده به نیاز بشریت تبدیل شود و بتوان از آن بهره برد.