رباتی دوپا که توسط مهندسان یکی از دانشگاه‌های آمریکا تولید شده است توانست مسیری ۱۰۰ متری را با دویدن در کمتر از ۲۵ ثانیه طی کند.
یک ربات دوپا به نام کَسی (Cassie) توانسته است در دو ۱۰۰ متر رکورد جهانی جدیدی ثبت کند. این ربات با سرعت متوسط چهار متربرثانیه موفق شد مسیر ۱۰۰ متری را در عرض تنها ۲۴٫۷۳ ثانیه طی کند. با وجود عملکرد خوب ربات کسی، این سرعت همچنان بسیار پایین‌تر از سرعت انسان است. رکورد دو ۱۰۰ متر مردان با زمان ۹٫۵۸ ثانیه دراختیار یوسین بولت و رکورد زنان با زمان ۱۰٫۴۹ ثانیه دراختیار فلورنس گریفیث-جوینر است. با همه‌ی این‌ها طی کردن مسیری ۱۰۰ متری در تقریباً ۲۵ ثانیه، اتفاق پر اهمیتی برای صنعت رباتیک است.
جاناتان هرست، استاد رباتیک در دانشگاه ایالتی اورگن، در بیانیه‌ای می‌گوید: «این احتمالاً اولین ربات دوپایی است که دویدن را یاد گرفته، اما آخرینِ آن‌ها نخواهد بود. به‌نظرم از این‌جا به بعد، سرعت پیشرفت بیشتر می‌شود.»
براساس آنچه ورج می‌نویسد، ربات دوپای کسی توسط مهندسان دانشگاه ایالتی اورگن طراحی و در شرکت Agility Robotics که پیش‌تر زیرمجموعه‌ی همین دانشگاه بود،‌ تولید شده است. Agility Robotics از فناور‌ی‌های استفاده‌شده در ربات کسی برای ربات دیگری که دیجیت (Digit) نام دارد استفاده می‌کند. ربات دیجیت نه‌تنها توانایی راه رفتن و بالا رفتن از پله دارد، بلکه به‌لطف بهره‌مندی از بازو‌هایی رباتیک می‌تواند بسته‌های کوچک را بردارد و حمل کند.
کسی سریع‌ترین ربات پادار دنیا نیست. وایلدکت (WildCat)، ربات بزرگ چهارپا که در پروژه‌ای آزمایشی توسط بوستون داینامیکس تولید شد می‌توانست به سرعت حداکثر ۸٫۵ متربرثانیه دست پیدا کند. ربات چهارپای مینی چیتای (Mini Cheetah) مؤسسه‌ی MIT می‌تواند با سرعت حدودا چهار متربرثانیه بدود.

ربات‌های دیگری مثل اوت‌رانر (OutRunner) که به جای پا ساختار حرکتی متفاوتی دارند نیز به سرعت بالایی دست پیدا می‌کنند. اوت‌رانر در آزمایش‌ها توانسته است به سرعت ثابت تحسین‌برانگیز ۸٫۹ متربرثانیه دست پیدا کند.
تفاوت کسی با سایر ربات‌ها، در دوپا بودن است. استفاده از این نوع طراحی باعث می‌شود ربات‌ها بتوانند از فضاهایی که برای انسان طراحی شده‌اند نیز عبور کنند. تولیدکنندگان کسی می‌گویند در مسیر ساخت این ربات با چالش‌های زیادی مواجه شده‌اند و برخلاف انتظار، دویدن ربات بزرگ‌ترین چالش آن‌ها نبوده است. مهندسان دانشگاه ایالتی اورگن می‌گویند سخت‌ترین قسمت کار، وادار کردن کسی به شروع و سپس توقف حرکت بود: «شروع و توقف حرکت در حالت ایستاده، دشوارتر از وادار کردن ربات به دویدن است. به‌طور مشابه، تیکاف و فرود هواپیما سخت‌تر از به پرواز درآوردن آن است.»
دانشمندان می‌گویند کسی دو ۱۰۰ متر را در حالتی انجام داد که هیچ‌جایی را نمی‌دید و عملا «کور بود.» کسی رباتی خودران نیست و هیچ‌ حسگر خارجی‌ای ندارد. بنابراین مهندسان دانشگاه ایالتی اورگن مجبور بودند از راه دور این ربات را کنترل کنند. کسی پیش‌تر موفق شده بود مسیری پنج کیلومتری را بدود، البته با سرعتی بسیار کمتر. طی کردن مسیر پنج کیلومتری ۵۳ دقیقه به طول انجامید.

مقایسه‌ی موفقیت‌های ربات کسی با ربات انسان‌نمای اپتیموس شرکت تسلا هیجا‌ن‌انگیز خواهد بود. تسلا فعلاً جزئیات خیلی زیادی درباره‌ی توانایی‌های اپتیموس ارائه نداده، بااین‌حال برای اولین بار نمونه‌ی پیش‌تولید این ربات را به نمایش گذاشته است.