ماخ به سرعت صوت در یک محیط معین اشاره دارد، بنابراین بر اساس متوسط، ارتفاع، دما و رطوبت متفاوت است و رطوبت تأثیر ناچیزی دارد. جسمی که با سرعت ۱ ماخ حرکت می کند با سرعت صوت در آن محیط حرکت میکند. سفر بیش از ۱ ماخ به معنای سفر با سرعت مافوق صوت است.
در سطح دریا، سرعت صوت حدود هزار و ۲۳۴ کیلومتر در ساعت است، بنابراین ۸ ماخ می تواند ۹ هزار و ۸۷۲ کیلومتر در ساعت باشد، که فوق العاده سریع است! این فرض دمای ۲۰ درجه سانتیگراد است. اگر دما را در دره مرگ (۵۶.۶۷ درجه سانتیگراد) بالا ببرید، یک جسم باید با سرعت ۱۰ هزار و ۴۷۹ کیلومتر در ساعت حرکت کند تا به ۸ ماخ برسد.
بنابر آزمایشهای صورت گرفته، ثبت سرعت ۱۰ ماخ امکان پذیر است. X-۴۳A، فضاپیمایی که توسط ناسا به فضا پرتاب شد، در سال ۱۹۶۷ به سرعت ۹.۶ ماخ رسید و رکورد سرعت پرواز را برای پرواز با موتور به ثبت رساند، اما این یک سفینه بدون سرنشین بود. در ۹ ماخ، پلاسما شروع به پوشاندن یک جسم می کند و مشکلاتی را با تجهیزات ارتباطی زمینی ایجاد می کند، بنابراین پرواز خدمه بالاتر از این سرعت را دشوار می کند.
اگرچه ویلیام نایت X-۱۵ خود را با سرعت ۶.۷ ماخ به پرواز درآورد اما در یک هواپیمای موشکی بود. رکورد کنونی یک هواپیمای خلبانی در پرواز پایدار متعلق به SR-۷۱ Blackbird، یک هواپیمای شناسایی از دوران جنگ سرد است. بالاترین سرعتی که آن هواپیما به آن رسیده است ۳.۲ ماخ است. Concorde سریعترین هواپیمای مسافربری تجاری بود که به حداکثر سرعت ۲.۰۴ ماخ رسید. حوزه هوانوردی در حال حاضر با ساخت یک هواپیمای خلبانی که می تواند به ۸ ماخ برسد فاصله زیادی دارد.
اگر جسمی به سرعت ۱۰ ماخ برسد، این سرعت در سطح دریا در دمای ۲۰ درجه سانتیگراد برابر با ۱۲ هزار و ۳۵۰ کیلومتر در ساعت خواهد بود. در ۱۰ ماخ، پلاسما فشار میآورد و جسم به دمای بیش از ۱۰۹۳ درجه سانتیگراد میرسد. SR-۷۱ Blackbird با سرعتی در حدود ۳ ماخ پرواز کرد – حتی به آستانه پلاسما هم نمیرسید – و دمای بیرونی هواپیما به دمای ۳۰۰ تا ۵۰۰ درجه سانتیگراد رسید.