در بسیاری از فیلم های تخیلی شاهد ظهور ابر انسان هایی هستیم که قدرت هایی فراتر از افراد معمولی دارند و همه ما در رویاهایمان خود را در شرایط این ابرقهرمان ها تصور کرده ایم. مطالعات علمی جدید نشان می دهد این رویا دور از دسترس نبوده و دست کم در حال حاضر می توان آن را روی جوندگان اجرا کرد.
محققان چینی گزارش می دهند: موش ها دارای پتانسیل عضلات فوق‌العاده سریع هستند که به آن ها قدرتی به مراتب بیشتر از موش های عادی می دهد. شناسایی ساختار ماهیچه ای در پاهای موش می تواند به ایجاد فناوری آینده کمک کند که به شکستن محدودیت های سرعت فیزیکی در میان حرکات عادی بازو و پا انسان کمک کند.
در دنیای حیوانات، داشتن عضلات فوق سریع غیرعادی نیستند. بال های مرغ مگس خوار و دم مار زنگی ماهیچه هایی با قدرت حرکت و انقباض سریع هستند که مشابه همان عضلاتی محسوب می شوند که ورزشکاران برای ورزش های رقابتی مانند دوی سرعت از آن استفاده می کنند. با این حال، وقتی صحبت از عضلات فوق سریع می شود، تحقیقات انسانی کمی در مورد این موضوع وجود دارد. تنها شواهد ماهیچه های فوق سریع در انسان در چشم است که این ماهیچه ها می تواند با سرعتی بسیار زیاد این عضور را تکان دهد.
ان جی شی چانگ (Ng Shyh Chang) استاد مرکزی آکادمی علوم چین و نویسنده ارشد این مطالعه در رابطه با موضوع فوق گفت: در این مطالعه، تیم تحقیقاتی از فناوری جدیدی به نام تصویربرداری متابولومیک تک سلولی استفاده کرد. طی این پژوهش، استفاده از تجهیزاتی با تکنولوژی بالا به دانشمندان اجازه داد تا از سلول های موجود در برش های یخ زده از عضلات پای موش را مطالعه کنند.
تصویربرداری از عضلات موش چندین علامت متابولیک را نشان می دهد. این علائم گروهی از مواد بیوشیمیایی هستند که در طول متابولیسم سلولی ایجاد می شوند و فقط در عضلات فوق سریع یافت می شوند. سلول های فوق سریع در پاهای موش همچنین سطوح بالایی از متابولیت ها و ژن های مرتبط با تمرین بدنی و عضلات اکسیداتیو را نشان می دهند که عضلات مقاوم در برابر خستگی که در تمرینات استقامتی مانند سه گانه و پارویی استفاده می شوند.
نویسندگان این مطالعه فرض کردند که تحریک مکرر اعصاب در پاهای موش می تواند در نهایت عضلات فوق العاده ای شبیه به عضلاتی که حرکات چشم را کنترل می‌کنند، تشکیل دهد.
در خاتمه گفتنی است این مطالعات می تواند آغاز شروع یک جامعه مافوق بشری باشد که در آن محدودیت‌های فیزیکی متعلق به گذشته است.
شرح کامل این یافته ها در آخرین شماره مجله Science Advances منتشر شده است.