بیگ بنگ/ سفینه‌ی وارپ به خودی خود سریعتر از نور حرکت نمی کند، اما به گفته‌ی محققان فضا – زمان پیچ و تاب خورده در اطرافش می توانند به آن کمک کنند تا به سرعتی ده برابر بیشتر از سرعت نور برسد.
امکان رسیدن به سرعت های فرانوری توسط ساز و کار ماشین وارپ یا پیشرانش پیچش فضا- زمان برای نخستین بار در سال ۱۹۹۴ توسط فیزیکدانی به نام میگوئل آلکوبیر مطرح شد و برای همین هم به این پیشرانش، پیشرانش آلکوبیر هم گفته می شود. آلکوبیر با استفاده از معادلات اینشتین در نسبیت عام نشان داد که با ایجاد موج ویژه ای در ساختار فضا- زمان می توان یک سفینه فضایی را همانند یک موج سوار کیهانی، سوار موج مزبور کرد و آن را حتی به سرعت های فرانوری رساند.
بدین ترتیب این موج سوار کیهانی عملا در حوزه‌ای حباب مانند از فضا- زمان موسوم به « حباب پیچشی » قرار گرفته و این حباب فضا- زمانی به واسطه انبساط فضا- زمان در پشت حباب و انقباض آن در جلوی حباب با سرعت فوق العاده زیادی به سوی جلو رانده می شود و به همراه خود، سفینه فضایی را نیز به جلو می راند…
