مجله ایلیاد/ مطالعات نشان داده‌اند که برخی از انسان‌ها به‌صورت طبیعی توانایی بیشتری در سحرخیز بودن دارند. کسانی که سحرخیز هستند، دارای مجموعه‌ای از تفاوت‌ها در مغز خود هستند که آن‌ها را در زمان بیدار شدن شادتر و باروحیه‌تر می‌کند؛ در حالی که بقیه‌ی افراد مخصوصاً کسانی که تا دیروقت شب بیدار هستند و صبح‌ها نیز تا دیروقت می‌خوابند، از صبح‌‌هنگام متنفر هستند. البته همه می‌توانند تمرین کنند و صبح‌ها زودتر بیدار شوند، ولی مجموعه‌ای از ژن‌ها به نام «کرونوتایپ» وجود دارند که در این موضوع تاثیرگذار هستند.
تحقیقات جدید نشان داده‌اند که ژن‌های کرونوتایپ بیشتر از چیزی که تا کنون تصور می‌شد در زندگی افراد اهمیت دارند. این تحقیقات نشان می‌دهند که کرونوتایپ در میزان خواب افراد اثر دارد و همچنین بر نحوه‌ی انجام کار توسط افراد نیز تاثیر می‌گذارد. کسانی که زودتر از خواب بیدار می شوند، در انجام کارهای خود بازدهی بیشتری دارند. نتایج این تحقیقات در مجله‌ی Occupational and Environmental Medicine چاپ شده است.
محققین برای اینکه نشان دهند ژن کرونوتایپ چقدر بر زندگی افراد اثر دارد، مطالعه‌ی گسترده‌ای را روی فنلاندی‌های متولد ۱۹۶۶ میلادی انجام داده‌اند. این مطالعه هنوز هم ادامه دارد و زندگی این افراد تحت نظر است. در این مطالعه ۱۲،۰۰۰ نفر تحت بررسی قرار دارند که نصف آن‌ها را زنان تشکیل می‌دهند.
در سن ۴۶ سالگی از شرکت‌کنندگان خواسته شده است تا جنبه‌های مختلف زندگی خودشان را شرح دهند. آن‌ها الگوهای خواب، سلامت عمومی، عادات کاری و دیگر موضوعات را گزارش کرده‌اند. شرکت‌کنندگان بر اساس این داده‌ها به دسته‌ی M یا کسانی که زود بیدار می‌شوند و دسته‌ی E یا کسانی که تا دیروقت بیدار هستند و دسته‌ی سوم بینابین که ترکیبی از دو دسته‌ی اول و دوم هستند، تقسیم شده‌اند.
۴۶ درصد از مردان جزء گروه M و ۴۴ درصد از آن‌ها در دسته‌ی بینابین قرار می‌گیرند و تنها ۱۰ درصد از آن‌ها جزء دسته‌ی E خواهند بود. از بین زنان نیز ۴۴ درصد از دسته‌ی M، ۴۴ درصد از دسته‌ی بینابین و ۱۲ درصد جزء دسته‌ی E قرار گرفته‌اند. این داده‌ها نشان داده‌اند که افراد مسن‌تر نسبت به میانسالان و جوانان سحرخیزتر هستند.
تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داده است که دسته‌ی E در بسیاری از جنبه‌های زندگی نسبت به دسته‌ی M ضعیف‌تر هستند؛ آن‌ها کمتر می‌خوابند و با احتمال بیشتری مجرد و بیکار باقی می‌مانند. بررسی مسائل کاری نشان داده است که سحرخیزان در انجام کار نیز شرایط بسیار بهتری دارند.
نتایج به‌دست آمده از این تحقیق با تحقیقات گذشته سازگاری دارد و باید مطالعات بیشتری انجام شود تا ژنتیک کرونوتایپ‌ها و مکانیسم پشت آن برای محققین شناخته شود.