مجله ایلیاد/ بر اساس تحقیقات جدیدی که در دانشگاه تگزاس انجام شده است، محققین عمر هسته‌ی درونی زمین را تخمین زده‌اند. پروفسور «جانگ فو لین» از دانشگاه تگزاس، می‌گوید: «مردم واقعاً کنجکاو هستند و مایلند منشاء ژئودینامو یا همان میدان مغناطیسی قدرتمند زمین را بدانند، زیرا حیات بر روی زمین نیز به همین موضوع ارتباط دارد.»
هسته‌ی زمین اغلب از آهن تشکیل شده است و هسته‌ی درونی آن جامد است، در حالی که هسته‌ی بیرونی حالت مایع دارد. بسیاری از خصوصیات هسته‌ی زمین به میزان هدایت گرمایی آهن ارتباط دارد و دانشمندان بر این اعتقاد هستند که خود شکل‌گیری هسته‌ی درونی زمین نیز در اثر وجود هدایت گرمایی است.
سال‌ها تخمین دانشمندان در مورد عمر هسته‌ی زمین و میزان هدایت الکتریکی آن، بسیار غیردقیق بوده و از عمر کم و هدایت پایین تا عمر طولانی و هدایت بالا را در بر می‌گرفته است. البته تخمین جوان بودن هسته‌ی زمین، خود دارای تناقض است، زیرا رسیدن به دماهای بسیار بالا برای حفظ حالت ژئودینامو میلیاردها سال طول می‌کشد.
تحقیقات جدید، تناقض‌های موجود در این فرضیه را حل کرده است. پیدا کردن راه حل جدید در این تحقیقات، ارتباط مستقیم با اندازه‌گیری هدایت گرمایی آهن تحت شرایط هسته‌ی زمین دارد. در هسته‌ی زمین فشار بیش از ۱ میلیون اتمسفر است و دما می‌تواند به اندازه‌ی سطح خورشید بالا باشد. پروفسور لین و همکارانش این شرایط را با فشردن لیزری نمونه‌های آهن بین دو الکترود الماسی ایجاد کرده‌اند.
دکتر «یوجون ژانگ» از دانشگاه سیچوان چین به‌عنوان نویسنده‌ی اصلی مقاله‌ای که این تیم تحقیقاتی در مجله‌ی Physical Review Letters منتشر کرده‌اند، می‌گوید: «ما با مشکلات زیادی مواجه بودیم و چندین بار شکست خوردیم، ولی تسلیم نشدیم و ادامه دادیم تا به موفقیت دست یافتیم.»
اندازه‌گیری‌های جدید از میزان هدایت گرمایی آهن در شرایط هسته‌ی زمین، بین ۳۰ تا ۵۰ درصد کمتر از هدایت گرمایی اندازه‌گیری شده طی تخمین‌های جوان بودن هسته‌ی زمین است. به این ترتیب، مشخص می‌شود که اکنون میدان مغناطیسی زمین با دو منبع انرژی متفاوت در حال کار است؛ انتقال گرمای جابه‌جایی و جابه‌جایی ترکیبی. در ابتدا میدان مغناطیسی زمین توسط هدایت گرمایی کنترل شده است، ولی اکنون هر مکانیسم انتقال گرما دارای نقشی جدی در این زمینه است.
پروفسور لین می‌گوید: «اطلاعات بهتری که در مورد انتقال حرارت در هسته‌ی زمین کسب کرده‌ایم، ما را به تخمین بهتری از عمر آن می‌رساند. محاسبات ما نشان داده است که عمر هسته‌ی زمین به یک و نیم میلیارد سال می‌رسد.»