مجله ایلیاد/بر اساس مقالهی جدیدی که مجلهی Monthly Notices of the Royal Astronomical Society منتشر کرده است، اگر سیاهچالههایی که ۱۰۰ میلیارد برابر خورشید جرم دارند در جهان وجود داشته باشند، به خاطر اثر برجسته و منحصربهفردی که بر جهان میگذارند، میتوان از آنها برای آزمودن نظریههای کیهانشناسی استفاده کرد.
پروفسور «برنارد کار» و همکارانش از دانشگاه کوئین مری، میگویند: «سیاهچالهها یکی از پیشبینیهای کلیدی نظریهی نسبیت عام اینشتین هستند. رصدهای زیادی انجام شده که وجود سیاهچالههای به اندازهی خورشید و کمی بزرگتر از آنرا تایید میکنند. علیالخصوص سیاهچالههای دوگانهای که بین ۱۰ تا ۵۰ برابر خورشید جرم دارند توسط امواج گرانشی به وفور شناسایی شدهاند.
شواهد مربوط به وجود سیاهچالهی کلانجرم مرکز کهکشان راهشیری که «کمانA» نام دارد نیز پیدا شده است. جرم این سیاهچاله ۴ میلیون برابر جرم خورشید است. اخیراً تلسکوپ افق رویداد تصویری از سیاهچالهی کلانجرم مرکز کهکشان «M87» تهیه کرده است که نشان میدهد جرم این سیاهچاله ۶.۵ میلیارد برابر خورشید است. سیاهچالههای کلانجرم میتوانند تا ۱۰۰ میلیارد برابر خورشید جرم داشته باشند.
سنگینترین سیاهچالههایی که تا کنون شناسایی شدهاند ۷۰ و ۴۰ میلیارد برابر خورشید جرم داشتهاند. به این ترتیب، این پرسش بهوجود میآید که آیا آستانهای برای جرم سیاهچالهها وجود دارد؟ آیا سیاهچالههای بزرگتری نیز در جهان وجود دارند؟»
پروفسور کار و همکارانش در مقالهی خود این نظریه را مطرح کردهاند که سیاهچالهها در روزهای نخستین آغاز جهان و قبل از کهکشانها ایجاد شدهاند. از آنجا که این سیاهچالهها در اثر مرگ ستارهها ایجاد نشدهاند، میتوانند بازهی وسیعی از جرمها را داشته باشند. دانشمندان میگویند: «شواهد وجود سیاهچالههای اَبَرپُرجرم وجود دارد. این سیاهچالهها میتوانند خارج از کهکشانها و در فضاهای بین ستارهای وجود داشته باشند. ما حدسیاتی برای نحوهی شکلگیری این نوع سیاهچالهها مطرح کردهایم و امیدواریم در آینده تحقیقات بیشتری در این زمینه صورت گیرد.»
اگر سیاهچالههای اَبَرپُرجرم دارای منشاء روزهای نخستین جهان باشند، احتمالاً رابطهای با مادهی تاریک نیز دارند. شاید این سیاهچالهها توانایی تولید مادهی تاریک در مقادیر کمتر از جرم خودشان را داشته باشند.
دکتر کار میگوید: «خود این نوع سیاهچالهها نمیتوانند به طور کامل به مادهی تاریک تبدیل شده باشند، زیرا جرم آنها بزرگتر از چیزی است که بتوانند در هالههای کهکشانی جا شوند. اگر وجود این نوع سیاهچالهها تایید شود، کاربرد زیادی در درک روزهای نخستین جهان دارند.»