بزرگ‌ترین دنباله‌داری که تا کنون شناسایی شده در حال حرکت به سمت خورشید است. این حرکت حداقل به مدت ۱ میلیون سال ادامه داشته است. ستاره‌شناسان برای تایید وجود این دنباله‌دار از تلسکوپ فضایی هابل استفاده کرده‌اند. آن‌ها نشان داده‌اند که دنباله‌دار «برناردینلی-برنشتین» حدود ۵۰ برابر بزرگ‌تر از دنباله‌دارهایی است که تا کنون شناخته شده بودند. قطر این دنباله‌دار حدود ۱۴۰ کیلومتر است.
شاید اینکه تصور می‌شود این دنباله‌دار اندازه‌ی بزرگی دارد و تا حدودی عجیب و غریب است، به عدم درک ما از دنباله‌دارها برگردد، زیرا دانش بشر نسبت به دنباله‌دارها کمتر از بسیاری از اجرام آسمانی دیگر است.
دنباله‌دار کشف شده از درون ابر اورت سر درآورده است. این ابر عجیب نیز در اطراف خورشید در دورترین نقاط منظومه‌ی شمسی قرار دارد و به نظر می‌رسد یک چهارم مسیر بین خورشید و ستاره‌ی مجاور آن را پوشانده است.
ابر اورت بسیار دور است و تشخیص آن خیلی مشکل است و علی‌رغم اینکه بزرگ‌ترین ساختار در منظومه‌ی شمسی است، باز هم در واقع یکی از اسرار جهان است. با این حال اکنون ستاره‌شناسان دریافته‌اند که یک جرم جدید بر اثر گرانش از این ابر خارج شده است و به سمت خورشید در حال حرکت است.
به نظر می‌رسد دنباله‌دارهای درون ابر اورت در ابتدای شکل‌گیری منظومه‌ی شمسی در ناحیه‌ی داخلی آن شکل گرفته‌اند و سپس به دلیل نیروی گرانش سیاره‌های عظیمی مانند مشتری و زحل به سمت نواحی بیرون منظومه‌ی شمسی انتقال یافته‌اند.
دنباله‌داری که اکنون کشف شده در واقع نوک کوه یخ هزاران دنباله‌داری است که به نسبت کم‌نور هستند و در نواحی تاریک‌تر منظومه‌ی شمسی قرار دارند.
دنباله‌دار برناردینلی-برنشتین به نام علمی «C/2014 UN271» نیز شناخته می‌َشود. از زمانی که دانشمندان در مورد وجود آن حدس‌هایی زده بودند، می‌دانستند باید جرم زیادی داشته باشد، زیرا از فاصله‌ی بسیار دور پرنور دیده می‌شد.
دنباله‌دار C/2014 UN271 در سال گذشته از طریق بررسی داده‌هایی که در بازه‌ی زمانی بین ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۸ جمع‌آوری شده بودند شناسایی شد و اکنون تلسکوپ فضایی هابل توانسته اندازه‌ی این دنباله‌دار را تایید کند. داده‌های جدید نشان داده است که این دنباله‌دار در یک مدار بیضوی ۳ میلیون ساله حول خورشید در حال گردش است. اکنون ستاره‌شناسان تخمین می‌زنند این دنباله‌دار حدود یک میلیون سال دیگر کم شدن فاصله‌ی خود با خورشید را ادامه می‌دهد. این دنباله‌دار در سال ۲۰۳۱ به فاصله‌ی ۱ میلیارد کیلومتری خورشید می‌رسد.