صدا و سیما/ با توجه به پژوهش جدید صورت گرفته، ممکن است که یک ناهنجاری فصلی آب و هوایی تاثیر به‌سزایی بر نرخ مرگ جنگ جهانی اول و همه‌گیری آنفولانزای اسپانیایی داشته باشد و هزاران نفر به‌دلیل سقوط شدید دما و باران‌های سیل‌آسا جان خود را از دست داده باشند.
به نقل از ساینس الرت، از طریق تحلیل جزئیات به‌دست آمده از هسته‌های یخ در رشته‌های کوه‌های آلپ در سوئیس و ایتالیا، دانشمندان توانستند به الگو‌های آب و هوایی در بین سال‌های ۱۹۱۴-۱۹۱۹ نگاه دقیق‌تری انداخته و این الگو‌ها را با جنگ و همه‌گیری به مقایسه بپردازند.
یک ناهنجاری آب و هوایی که هر صد سال یک بار اتفاق می‌افتد، ممکن است باعث خون‌بارتر شدن جنگ جهانی اول شده باشد. آب و هوایی غیر طبیعی و سرد ممکن است، به کشتن شدن تعداد بیشتری از افراد در میدان جنگ کمک کرده باشد. همانطور که آب و هوایی خیلی سرد و نامعمول بر رفتار و مهاجرت پرندگان تاثیر می‌گذارد و باعث آن می‌شود که پرندگان بیش از حد معمول بهم نزدیک شوند در انسان‌ها نیز این الگو می‌تواند اتفاق بیافتد.
«الکساندر مور» محقق و دانشمند مسائل آب و هوایی از دانشگاه هاروارد در این ارتباط می‌گوید: «شرایط جوی به مدت شش سال در اروپا تغییر کرد و به واسطه آن باران بسیار بیشتر و هوا بسیار سردتر شد. البته من نمی‌گویم که این اتفاق علت همه‌گیری آنفولانزای اسپانیایی بود، اما در حداقل‌ترین شکل ممکن این تغییر الگو، به مثابه یک محرک عامل تشدید کننده و اضافه شده‌ای به وضعیت انفجاری و وخیم موجود از قبل؛ عمل نمود.»
دنیاگیری ۱۹۱۸ آنفلوانزا یا آنفلوانزای اسپانیایی (Spanish flu) دنیاگیری آنفلوانزای مرگبار غیرمنتظره‌ای بود که در اثر ویروس آنفلوانزای A زیرگروه H۱N۱ ایجاد شد. مابین بهار ۱۹۱۸ تا تابستان ۱۹۱۹، این بیماری ۵۰۰ میلیون نفر (یک‌سوم مردم جهان در آن هنگام) در سراسر جهان را دچار کرد و به گفته پژوهشگران، بین ۱۷ تا ۵۰ میلیون انسان جان خود را از دست دادند که بیشتر از شمار قربانیان مستقیم جنگ جهانی اول است.
البته در برخی تخمین‌ها تا ۱۰۰ میلیون نفر هم گفته شده‌است. پژوهش‌ها نشان می‌دهند که این همه‌گیری ممکن است از مرگ سیاه هم قربانیان بیشتری در جهان داشته باشد. بیشتر آنفلوانزا‌ها به شکل نامتناسبی کودکان و سالمندان را دچار می‌کنند، ولی نرخ مرگ و میر در آنفلوانزای اسپانیایی به شکل غیرمنتظره‌ای در جوانان بیشتر بود.
