مجله ایلیاد/ابتلا به کووید۱۹ برای سلامتی بدن تنها یک ضرر گذرا ندارد و حتی می‌تواند باعث کاهش امکان فرزندآوری در مردان شود. بر اساس مطالعه‌ی جدیدی که نتایج آن‌را مجله‌ی Reproduction منتشر کرده است، ابتلا به کرونا ویروس ایجادکننده‌ی بیماری کووید۱۹ می‌تواند از طریق التهاب و تخریب بیضه‌های مردان، باعث کم شدن باروری در آنان شود.
در این مطالعه در واقع مطالعات متعددی که در مورد اثر ابتلا به کووید۱۹ بر روی باروری انجام شده جمع‌آوری و بازبینی شده است. محققین توانسته‌اند مکانیسم اثر کووید۱۹ بر روی باروری را تا حدودی پیدا کنند. در مطالعات گذشته اثر کووید۱۹ بر باروری مردان و زنان مشخص شده بود، ولی دلیل این اثر تا کنون کشف نشده بود.
نظریه‌ی اولیه‌ای که دانشمندان مطرح می‌کردند این بود که ذرات ویروس وارد دستگاه تناسلی افراد می‌شود و از این طریق باعث کاهش باروری آن‌ها می‌شود. برخی از ویروس‌ها به صورت مستقیم در همان روزهای اول ورود به بدن انسان، بیضه‌ی مردان را هدف قرار می‌دهند و بافت‌های پشتیبان را از بین می‌برند و به این ترتیب، تولید اسپرم را با اختلال مواجه می‌کنند.
محققین تصور می‌کنند که این مکانیسم در مورد کووید۱۹ و ویروس کرونای جدید اتفاق نمی‌افتد. تحقیقاتی که بر روی ویروس سارس انجام شده است، نشان می‌دهد که این ویروس به صورت عادی در بیضه‌ی مردان مبتلا پیدا شده است، ولی کرونا ویروس جدید تا کنون در بیضه‌ی مردان مبتلا پیدا نشده است. بنابراین کرونا ویروس جدید از طریق جنسی امکان انتقال ندارد.
در این مطالعه دانشمندان نشان داده‌اند که کووید۱۹ می‌تواند باعث بروز التهاب شدید در بیضه‌ها شود. از آنجا که خود ویروس در بیضه‌های مردان پیدا نشده است، بنابراین می‌توان حدس زد که التهاب ناشی از ویروس باعث آسیب به بیضه‌ها و در نتیجه کاهش باروری می‌شود.
البته همه‌ی مردان مبتلا به کووید۱۹ دچار التهاب شدید در بیضه و در نتیجه کاهش امکان باروری نمی‌شوند. در برخی مطالعات مشخص شده است که ۵۰ درصد مردان مبتلا به کووید۱۹ دچار التهاب در بیضه‌های خود می‌شوند، ولی در برخی مطالعات این مردان را تنها ۲۰ درصد می‌دانند.
شاید کاهش باروری را بتوان به دلایل دیگری مانند تخریب دی‌ان‌ای اسپرم و یا اختلال در ارتباطات مغزی نیز مرتبط دانست، ولی هنوز قطعیتی در این زمینه وجود ندارد و باید مطالعات بیشتری در این زمینه صورت گیرد.
شاید از الان بتوان گفت که کووید۱۹ بر روی نسل‌های آینده‌ی بشر نیز تاثیر خواهد داشت. شکی در این زمینه وجود ندارد که همه‌گیری کنونی اثرات بلندمدتی دارد.