دیجیزا/ در پنج سال گذشته امارات متحده عربی مرزهای علوم و فناوری را جابجا کرده است. این کشور در سال ۲۰۱۷ میلادی اعلام کرد که برای اولین بار در دنیا وزارتخانه ای به نام وزارت هوش مصنوعی را راه اندازی می کند تا تلاش های آن در حوزه یادگیری ماشینی و دیگر فناوری های پیشرفته را جهت دهی کند. در همان سال امارات متحده عربی یک مهندس جوان به نام ساره امیری را به سمت ریاست سازمان فضایی خود منصوب کرد تا این کشور کوچک حاشیه خلیج فارس یک گام دیگر به سمت حضور در فضا در نزدیک تر شود.
ساره امیری (زادهٔ ۱۹۸۷) یکی از ۹ وزیر زن کابینهٔ دولت امارات و وزیر علوم پیشرفته امارات است. او از بلوچ های ساکن امارات و اصالتاً متعلق به منطقهٔ نیکشهر است که در بلوچستان ایران واقع شدهاست.
ساره امیری در ابتدا کارش را به عنوان یک مهندس کامپیوتر آغاز کرد و بعدها فیلد کاری اش را به تکنولوژی های فضایی در موسسه علوم و فناوری پیشرفته امارات تغییر داد؛ او در این سازمان در پروژه های مربوط به اولین ماهواره های امارات متحده عربی مشارکت داشت.
ساره امیری پس از تحصیل، مدیریت سیستمهای پیشرفته در «مرکز فضایی راشد بن محمد» را در اختیار گرفت. او از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۴ رییس بخش توسعه و پژوهشهای این مرکز هم بود. امیری در سال ۲۰۰۹ در تیم برنامهریزی سیستم کنترل از راه دور ماهوارهٔ «دبیست ۱» مشغول به فعالیت بود و همین نقش را در راهاندازی ماهوارهٔ «دبیست ۲» برعهده داشت.
ساره امیری در جریان سخنرانی تدکس سال ۲۰۱۷ در دبی چنین گفت:
من وقتی که تنها ۱۲ سال داشتم به عنوان یک دختر جوان تصویری از کهکشان آندرومدا را مشاهده کردم که نزدیکترین کهکشان به راه شیری است. همین تصویر من را وادار کرد که بیشتر یاد در مورد فضا یاد بگیرم. سازمان فضایی امارات به من گفته بودند که روی پروژه های جالبی در این زمینه کار میکنند و من هم که رویایی در این زمینه داشتم تصمیم گرفتم به آنها ملحق شوم.
از آن نقطه به بعد خانم امیری به سمت ریاست شورای علوم امارت منصوب شد و یک سال بعد یعنی در سال ۲۰۱۷ از جانب دولت امارات به سمت وزارت توسعه علوم پیشرفته منصوب گردید. امروز ساره امیری معاونت مدیر پروژه مریخ امارات و مدیر علمی این ماموریت را که آمال (به عربی به معنای امید) خوانده می شود، بر عهده دارد.
او در ادامه صحبت هایش گفت:
نام این ماموریت را امید گذاشته اند زیرا ما در حال ایفای نقش برای بهبود درک جهانی از یک سیاره هستیم. ما حالا پای را از آشوب و درگیری هایی که منطقه خاورمیانه را تعریف می کنند فراتر گذاشته ایم و یکی از مشارکت کنندگان مثبت عرصه علمی هستیم.
ماموریت مریخ امارات هنجارهای اجتماعی این کشور را هم زیر پا گذاشته است. طبق مقاله نشریه نیچر زنان حالا ۳۴ درصد از تیم علمی این ماموریت را تشکیل می دهند که این رقم بالاتر از متوسط ۲۸ درصدی نیروی کار خانم در امارات است.
امیری امیدوار است که با گسترش حضور جوانان اماراتی در عرصه های علوم و فناوری و مهندسی این ارقام بیشتر از همیشه شوند.
او در ادامه گفت: علم برای من شکلی بین المللی از همکاری است. علم مرزی ندارد و علم همان علاقه شخصی افراد است که در جهت بهبود درک انسانی به کار گرفته شده است.ساره امیری در دسامبر ۲۰۱۵ در گفتوگویی فعالیت در امور فضایی را به عنوان یکی از آرزوهای همیشگی خود توصیف کرده بود:
«نخستین روز در مرکز فضایی بن راشد نمیدانستم این نخستین قدم من به سمت تحقق آرزوی همیشگیام است. این قدم، من را به کشف فضا و تجربهٔ کار کردن با ماهوارهها نزدیک کرد. نخستین روزی که وارد محل کارم شدم، فهمیدم که باید به خودم متکی باشم و هیچ فرد با تجربهای آنجا نیست که کار را به من یاد بدهد. تمام اعضای تیم نخستین بار بود که با بخش فنی ماهواره کار میکردند. همه فکر میکردند اینکه گروهی از جوانان که بزرگترینشان ۲۷ ساله است نتوانند ماهوارهای طراحی کرده و به فضا پرتاب کنند.»
این گروه توانست در نوامبر ۲۰۱۳ ماهوارهٔ «دبیست ۲» را که پنج سال روی آن کار کرده بود، به فضا پرتاب کند.
فضاپیمای أمل یا همان امید نخستین کاوشگر میانسیارهای ساخته شده در جهان عرب به شمار میرود. تیمی متشکل از ۱۵۰ دانشمند اماراتی با همکاری ۲۰۰ محقق از دانشگاههای آریزونا، برکلی و کلرادوی آمریکا از سال ۲۰۱۴ به مدت شش سال بر روی پروژهٔ طراحی، ساخت و پرتاب این کاوشگر کار میکردند.
ساره امیری بعنوان وزیر مشاور دولت امارات در علوم پیشرفته، مدیریت مرکز فرماندهی این پروژه را برعهده دا وی در ژوئن ۲۰۱۶ در گفتوگو با مجمع جهانی اقتصاد خبر دادهبود که ساخت فضاپیمای «أمل» (امید) امارات تا سال ۲۰۲۰ تمام و در ماه مارس ۲۰۲۱ به فضا پرتاب خواهد شد. اما در سال ۲۰۲۰ میلادی در دو نوبت به دلایل گوناگون از جمله شرایط جوی نامناسب به تاخیر افتاد. تاریخ نخست تعیین شدهٔ رسمی برای پرتاب این کاوشگر پانزدهم ژوئیه عنوان شده بود که به علت بدی آب و هوا به روز سهشنبه ۱۷ ژوئیه موکول شد. اما سرانجام در ساعت ۶:۵۸ دقیقه به وقت محلی (۲:۱۰ بامداد به وقت تهران، ۳:۱۰ دقیقه به وقت کابل) توسط شرکت صنایع سنگین میتسوبشی به عنوان تأمین کننده موشک حامل این فضاپیما از مرکز فضایی تانهگاشیما در ژاپن به فضا پرتاب شد. لحظاتی پس از پرتاب، ساره امیری، وزیر مشاور دولت امارات و معاون ماموریت «امید» به شبکه تلویزیونی دبی گفت «آنچه شاهد هستیم آینده امارات متحده عربی است». وی افزود «ما حال منتظر جدا شدن (کاوشگر از موشک) و ارسال نخستین سیگنالها هستیم».
صحبت های ساره امیری، رئیس آژانس فضایی امارات را در مورد این مدارگرد مریخی را ببینید.
فضاپیمای امید سه ابزار را با خود به مریخ میبرد، یک تصویربردار، و دو طیفسنج. طیف سنج ابزاری است که برای اندازهگیری خصوصیات نور بر پایهٔ تجزیه طیف الکترومغناطیسی کاربرد دارد. یکی از طیفسنجهای امید روی نور فرابنفش کار میکند و دیگری روی مادون قرمز.
به این ترتیب این سه ابزار به امید این قابلیت را میدهند که جو نازک و غنی از دیاکسیدکربن مریخ را مورد مطالعه قرار دهد تا هوای سیاره سرخ را بهتر درک کند. البته امید مدار مریخی منحصر به فردی خواهد داشت.
در حالی که ابزارهای این ماموریت بر اساس فناوریهای موجود ساخته شدهاند، فضاپیمای امید از تاکتیکی منحصر به فرد استفاده خواهد کرد تا اطلاعات علمی خود را جمعآوری کند.
این فضاپیما به مداری از مریخ رفت که تاکنون هیچ کاوشگری نرفته است.
فضاپیما هر ۵۵ ساعت یک بار یک دور در اطراف استوای سیاره مریخ را تکمیل خواهد کرد و بر فراز ۲۰ هزار تا ۴۳ هزار کیلومتری از سطح مریخ خواهد بود.
این مسیر به کاوشگر این امکان را میدهد که در طول روز مریخی هوا را بررسی کند.
برگرفته از یورو نیوز ، روزیاتو، ایران گلوبال