خراسان/ همه می‌‏دانیم که سیاره ما، زمین، به دور ستاره خودش یعنی خورشید می‏‌چرخد. همین‏‌طور می‏‌دانیم که بیشتر سیاره های منظومه شمسی قمرهایی دارند که به دورشان می‏‌چرخند. کل منظومه شمسی ما به همراه میلیاردها ستاره در مجموعه‏‌ای به‌اسم کهکشان راه شیری قرار گرفته اند و نکته جالب این است که اتفاقا کهکشان راه شیری هم به‌دور خودش می‌‏چرخد اما چطوری؟ کهکشان ما حول مرکز خودش می‌‏چرخد.

به این ترتیب ستارگان و  اجرام درون کهکشان  نزدیک‎تر به مرکز در مدتی کوتاه‌‏تر نسبت به  اجرام  و ستارگان دورتر از مرکز به‌دور آن می‎چرخند. خورشید و ستاره‌‏های نزدیک به آن در مسیری دایره‌‏ای‌شکل به‌دور مرکز کهکشان حرکت می‌‏کنند و 225 میلیون سال طول می‌‏کشد تا یک دور کامل بزنند. در واقع خورشید با سرعت 250 کیلومتر در ثانیه کهکشان را دور می‏‌زند و ستاره‌‏های دیگری را که نزدیکش هستند، تقریبا با سرعتی مشابه همراه خود می‌‏برد.
با تلسکوپ‏‌های جدید متوجه شده‌‏ایم که کهکشان‏‌های خیلی زیادی در عالم وجود دارند که هر کدام‎شان چند صد میلیارد ستاره دارند و همگی به همین شکل به‌دور خودشان می‌‏چرخند. شاید بپرسید خب اصلا چرا تمام ستار‏ه‎های کهکشان به دور مرکز کهکشان می‏‌چرخند؟ سوال خوبی است! چون در مرکز همه کهکشان‌‏ها سیاهچاله‎ای سنگین قرار دارد و جاذبه بسیار زیادی ایجاد می‌کند که تمام ستاره‎های دیگر و مواد کهکشان را به سمت خودش می‌کشاند و باعث حرکت چرخشی آن‎ها می‎شود.

نویسنده : مریم ملی/ روزنامه نگار