مجله ایلیاد/ باستان‌شناسان ابزاری را در بریتانیا کشف کرده‌اند که تاریخ آن به ۴۸۰،۰۰۰ سال پیش برمی‌گردد و توسط اجداد منقرض شده‌ی انسان‌ها ساخته شده است. این ابزار قدیمی‌ترین ابزار استخوانی کشف شده در اروپا است و دید خارق‌العاده‌ای از زندگی انسان‌های نیم میلیون سال پیش، به‌دست می‌دهد.
این ابزار در سال ۱۹۸۹ در ساسکس غربی در جنوب انگلیس کشف شد، ولی تا کنون در معرض نمایش برای عموم قرار نگرفته بود. محوطه‌ای که این ابزار در آنجا کشف شده «محوطه‌ی قصابی اسب» نام دارد و تا کنون دست‌سازه‌های خارق‌العاده‌ای از آنجا به‌دست آمده است. دانشمندان معتقدند که ابزار استخوانی و ۲۰۰۰ دست‌سازه‌ی دیگری که در این محوطه کشف شده، توسط گونه‌ای از انسان‌ها که احتمالاً «هومو هیدلبرگنسیس» بوده‌اند، ساخته شده‌اند. این گونه‌ی انسانی بین ۷۰۰،۰۰۰ تا ۲۰۰،۰۰۰ سال پیش در اروپا و آفریقا حکمرانی کرده است. باستان‌شناسان معتقدند که محوطه‌ی قصابی اسب، جایی بوده که جوانان آن دوران مهمانی‌های خود را در آنجا برگزار می‌کرده‌اند.
دانشمندان معتقدند که ابزار استخوانی کشف شده در این محوطه را می‌توان قدیمی‌ترین ابزار در نوع خود دانست که احتمالاً از آن برای آماده کردن لاشه‌های حیوانات مصرفی انسان‌ها و همچنین ساختن دیگر ابزار تیز از سنگ چخماق استفاده می‌شده است. «سیمون پارفیت» از موسسه‌ی باستان‌شناسی انگلیس، می‌گوید: «این ابزار از قدیمی‌ترین ابزارهای غیرسنگی است و از آن برای ساختن ابزارهای سنگی تیز استفاده شده است.»
در محوطه‌ی قصابی اسب، ۸ مکان حاوی بقایای این نوع ابزارهای استخوانی پیدا شده است که می‌تواند نشان دهنده‌ی این واقعیت باشد که اعضای حاضر در مهمانی‌ها در این ۸ مکان تبرهای دستی خود را می‌ساخته‌اند. از این تبرها در مراحل بعدی برای جدا کردن گوشت لاشه‌ها و همچنین شکاندن استخوان‌های آن‌ها (برای مصرف مغز استخوان) استفاده شده است.
دکتر «متیو پوپ» به‌عنوان مسئول پروژه‌ی حفاری در محوطه‌ی قصابی اسب، می‌گوید: «اکنون ما فرصت خوبی برای مطالعه‌ی محوطه‌ای داریم که توسط گروهی از انسان‌های منقرض شده به جا مانده است. انسان‌ها در این مکان لاشه‌ی اسب‌ها را بر بالای تپه‌های مشرف به دریا قصابی می‌کرده‌اند.»
این مطالعه، دید خوبی از وضعیت اجتماع اجداد انسان‌ها ارائه می‌کند و درک آن‌ها را از ابزار مختلف نشان می‌دهد. دانشمندان احتمال می‌دهند که اعضای جامعه‌ی ساکن در این منطقه، ۴۰ نفر بوده‌اند و روابط اجتماعی پیچیده‌ای داشته‌اند. متاسفانه باستان‌شناسان هنوز مکان خواب این جامعه را پیدا نکرده‌اند.