ماه را باید یکی از تاثیرگذارترین پدیده ها در تکامل حیات بر روی زمین دانست. اگر ماه نبود، قطعا حیات به شکلی که امروز روی زمین میبینیم وجود نداشت.
برخوردی که باعث تشکیل ماه شد؛ منجر به انحراف 23/4 درجهای محور زمین شد. و بدین ترتیب یکی از مهمترین شرایط امکان حیات، یعنی فصلها مهیا شد.
ماه با نیروی جاذبه‌اش ، شروع به آرام کردن چرخش زمین کرد. سرانجام در طی ۴.۴ میلیارد سال، طول شبانه روز ما را از ۶ ساعت به ۲۴ ساعت رساند.
ماه زمین را در برابر برخورد سیارک ها محافظت می کند. گرانش ماه بر مدار حرکت سیارک ها تاثیر می گذارد. و این سبب انحراف و یا برخورد برخی از آنها به ماه میشود. اگر ماه نبود؛ احتمال برخورد سیارک‌ها با زمین بیشتر بود.
جزر و مد اقیانوسها، زاییده نیروی گرانش ماه است. جزر و مد همه چیز را در اقیانوس به حرکت وامیدارد؛ و به خرچنگها، صدف ها، ستاره‌های دریایی و حلزون‌ها فرصت رشد می دهد.
بهترین نظریه‌برای تشکیل ماه، این است که سیاره‌ای فرضی و کوچک‌تر از زمین ( در حد و اندازه مریخ امروزی ) به نام «تیا» به زمین برخورد کرده و منجر به جدا شدن قسمتی از آن شده و ماه را ساخته است. این نظریه، «برخورد بزرگ» نام دارد.
برگرفته از اینستاگرام theory.mag