دیجیزا/ گوگل پس از مدت‌ها انتظار قابلیت Nearby Share را که رقیب ایردراپ اپل محسوب می‌شود، در اختیار تعدادی از گوشی‌های سامسونگ و پیکسل قرار داد. در این مطلب نحوه استفاده از Nearby Share برای انتقال سریع فایل‌های حجیم میان دستگاه‌های اندرویدی را آموزش می‌دهیم.
یکی از ویژگی‌های اصلی این قابلیت، حذف قدم‌های اضافه برای اشتراک‌گذاری فایل میان محصولات مختلف است. اگر بخواهید با بلوتوث فایلی برای دستگاهی ارسال کنید، باید بلوتوث آن‌ها روشن باشد و بهم متصل شوند و سپس فایل را بفرستید. اگر فایل حجم بالایی داشته باشد، انتقال آن با بلوتوث به علت سرعت پایین، مدت زمان زیادی طول می‌کشد.
همین دلایل باعث می‌شوند که قابلیت Nearby Share یک راه‌حل مناسب و سریع باشد. گوگل قصد دارد در آینده این ویژگی را به پلتفرم‌های دیگر مانند ویندوز، مک او اس، لینوکس و کروم او اس نیز اضافه کند و کاربران می‌توانند فایل‌ها را میان دستگاه‌های مختلف منتقل کنند.
قابلیت Nearby Share گوگل چگونه کار می‌کند؟
در حالی که استفاده از این ویژگی راخت است، اتفاقات زیادی برای انتقال فایل‌ها میان دستگاه‌ها رخ می‌دهد. این قابلیت به صورت خودکار بهترین پروتکل برای اشتراک فایل را از میان بلوتوث، بلوتوث LE، وای فای یا WebRTC انتخاب می‌کند و می‌تواند بدون ارتباط اینترنتی نیز کار کند.
در حال حاضر این قابلیت تنها در اختیار چندین دستگاه سامسونگ و پیکسل قرار دارد و در آینده برای تمام دستگاه‌ها با سیستم عامل اندروید ۶.۰ و نسخه‌های جدیدتر عرضه خواهد شد. با توجه به انتشار این ویژگی با استفاده از بروزرسانی سرویس‌های گوگل پلی، به صورت خودکار در اختیار کاربران قرار می‌گیرد.
چگونه با Nearby Share فایل به اشتراگ بگذاریم؟
برای بررسی این موضوع که Nearby Share در اختیار شما قرار دارد یا خیر، باید تنظیمات، گوگل و اتصالات دستگاه بروید. در این بخش باید این ویژگی قرار داشته باشد. شما می‌توانید نام دستگاه، نمایش آن به دیگران و همچنین امکان انتقال اطلاعات توسط اینترنت را شخصی‌سازی کنید.
قدم اول: فایل مدنظرتان را انتخاب کنید و سپس با لمس دکمه اشتراک‌گذاری، منوی مربوط به آن را باز کرده و گزینه Nearby Sharing را انتخاب کنید. در اولین استفاده باید نام دستگاه و تنظیمات مربوط به نمایش آن را تایید کنید. به صورت پیش فرض تمام مخاطبین اطراف شما می‌توانند گوشی را شناسایی کنند.
قدم دوم: دستگاه دوم که گیرنده محسوب می‌شود، یک نوتیفیکیشن مبنی بر اشتراک فایل را دریافت می‌کند. کاربر دوم باید قابلیت Nearby Share را در دستگاه خود فعال کند و اگر چنین کاری را برای اولین بار انجام می‌دهد، باید نام و تنظیمات نمایش آن را تایید کند.
قدم سوم: اعلان روی دستگاه دوم، نوع فایل را نشان می‌دهد و همچنین دکمه‌های قبول یا رد کردن دریافت آن را نیز در اختیار کاربر قرار می‌دهد. با انتخاب گزینه قبول، فرایند انتقال آغاز می‌شود و با توجه به حجم فایل، از یکی از پروتکل‌های اعلام شده استفاده می‌شود.
با انتشار این ویژگی برای دستگاه‌های بیشتر و همچنین پلتفرم‌های مختلف، کاربرد آن افزایش پیدا می‌کند و تبدیل به یک ابزار بسیار مفید می‌شود.