خراسان/ ما معمولا انتظار دیدن ماه را در طول روز نداریم. به نظر میرسد که خورشید باید در طول روز بتابد و ماه در شب اما واقعیت چیز دیگری است. ماه همیشه در آسمان و کاملا تاریک است و نوری از خود ندارد؛ تنها نور خورشید است که به سطح ماه برخورد می‌کند و به چشم ما میرسد. این که چه وقت ماه را در آسمان می‌بینیم، بستگی به موقعیت مکانی اش در آسمان دارد. گاهی در شب ها دیده می‌شود و گاهی در روز و بیشتر وقت‌ها هم در طول روز و هم در شب می‌توانیم آن را ببینیم. حتما می‌دانید که زمین هم به دور خودش و هم به دور خورشید می‌چرخد و ماه هم هر ۲۷روز یک بار به دور زمین درحال گردش است. وقتی ماه در این گردش بین خورشید و زمین قرار بگیرد، ما نمی‌توانیم ماه را در آسمان ببینیم چون روی نورانی‌اش پشت به زمین قرار دارد؛ یعنی ما قسمت تاریک ماه را داریم. در این حالت ماه در نزدیک ترین موقعیت خود به خورشید قرار دارد که به آن «ماه نو» می‌گوییم. حالا وقتی زمین بین ماه و خورشید قرار می‌گیرد، می‌توانیم ماه کاملا درخشان را در آسمان شب ببینیم که به آن «ماه کامل» می‌گوییم. در بقیه جهاتی که ماه در حین گردش خود به دور زمین قرار دارد، آن را هم در طول روز می‌توان دید و هم در شب. در واقع هرچه فاصله ماه از خورشید کمتر شود، در آسمان روز راحت‌تر قابل مشاهده است و برعکس. شاید بپرسید پس چرا ستاره‌ها و دیگر سیاره‌ها را نمی‌توان در طول روز دید! ماه نزدیک ترین شیء به سیاره ماست و این فاصله آن را به درخشان‌ترین شیء در آسمان ما تبدیل کرده است. البته با یک تلسکوپ می‌توانید به راحتی دیگر اجرام آسمانی را هم در طول روز در آسمان پیدا کنید.
منبع: univeretoday.com
نویسنده : سمیه احمدیان | روزنامه نگار