مجله ایلیاد/تحقیقات جدیدی که در دانشگاه بریستول انجام شده است، نشان می‌دهد که تغییرات زیست محیطی باعث بروز الگوهای شروع-توقف در تکامل موجودات می‌شود. به کمک این موضوع دانشمندان نشان داده‌اند که دلیل کم بودن تغییرات کروکودیل‌ها از زمان دایناسورها تا کنون چه چیزی بوده است.
کروکودیل‌های کنونی شباهت زیادی به کروکودیل‌های عصر دایناسورها در ۲۰۰ میلیون سال پیش دارند. از این موجودات در حال حاضر تنها چند گونه‌ی محدود وجود دارند. تنها حیواناتی مانند مارمولک‌ها و پرندگان دارای گوناگونی در حد چندین هزار گونه هستند و کروکودیل‌ها و دیگر حیوانات این‌چنین نیستند.
در دوران ماقبل تاریخ، گونه‌هایی از کروکودیل‌ها وجود داشته‌اند که جثه‌ای مانند دایناسورها داشته‌اند و گیاهخوار بوده‌اند، ولی امروزه وجود ندارند.
در مطالعه‌ی جدیدی که مجله‌ی Nature Communications Biology نتایج آن‌را منتشر کرده است، دانشمندان الگوی تکاملی کروکودیل‌ها را توضیح داده‌اند.
نرخ تکامل کروکودیل نسبتاً کم بوده است، ولی در برخی مواقع به خاطر تغییرات زیست محیطی نرخ تکامل آن‌ها به یکباره افزایش داشته است. محققین شواهدی پیدا کرده‌اند که نشان می‌دهد نرخ تکامل این حیوانات در زمان‌هایی که آب و هوا گرم‌تر بوده، بیشتر شده و جثه‌ی آن‌ها نیز بزرگ‌تر شده است.
دکتر «ماکس استوکدیل» از دانشگاه بریستول، می‌گوید: «آنالیزهای ما در واقع استفاده از الگوریتم‌های یادگیری ماشین برای محاسبه‌ی نرخ تکامل حیوانات هستند. نرخ تکامل در واقع میزان تغییرات حیوان در بازه‌ی زمانی مشخصی است. ما این تغییرات را از طریق مقایسه‌ی فسیل‌ها و قدمت به‌دست آمده از این فسیل‌ها محاسبه می‌کنیم. ما در این مطالعه تمرکز ویژه‌ای بر روی اندازه‌ی جثه‌ی حیوان گذاشته‌ایم، زیرا این مشخصه نشان می‌دهد که رشد حیوان به چه صورت بوده است و میزان نیاز آن به غذا را نیز مشخص می‌کند. با داشتن این اطلاعات می‌توان احتمال بروز انقراض در حیوانات را نیز محاسبه کرد.»
یافته‌های دانشمندان نشان می‌دهد که گوناگونی پایین کروکودیل‌ها و همچنین کم بودن میزان تکامل آن‌ها در طول زمان، به پایین بودن نرخ تکامل در این حیوانات برمی‌گردد. به نظر می‌رسد وضعیت جسمانی کروکودیل به نحوی کارآمد بوده که نیاز به تغیرات خاصی در طول زمان نداشته است. شاید به همین دلیل بوده که کروکودیل‌ها از اثرات برخورد شهاب‌سنگ‌ها در انتهای عصر کرتاسه جان سالم به‌در برده‌اند، ولی دایناسورها منقرض شده‌اند.
کروکودیل‌ها معمولاً در آب و هوای گرم بهتر زندگی می‌کنند، زیرا نمی‌توانند دمای بدن خود را کنترل کنند و برای گرمای بدن نیازمند محیط هستند. اقلیم دوران دایناسورها گرم‌تر از امروز بوده است و شاید به همین دلیل گوناگونی این حیوان در آن دوران بیشتر بوده است. کروکودیل‌ها در هوای گرم انرژی خود را از نور خورشید دریافت می‌کنند و نیاز به خوردن غذای اضافی ندارند.
در مطالعات آینده، دانشمندان دلیل از بین رفتن برخی از گونه‌های کروکودیل‌ها در دوران دایناسورها را بررسی خواهند کرد.