بر اساس جدیدترین مطالعه‌ای که در مورد گوریل‌ها در مجله‌ی Scientific Reports منتشر شده است، ضربه به سینه در گوریل‌های کوهی راهی است برای نشان دادن اندازه‌ی بدن.
یکی از نمادین‌ترین صداهایی که حیوانات مختلف از خودشان تولید می‌کنند، ضربه‌ی سینه‌ی گوریل‌ها است. تصورها بر این است که این صدا دارای علائم مهمی در بین خود گوریل‌ها است. البته در گذشته این تصور وجود داشت که گوریل‌ها این کار را برای انتقال اطلاعات انجام می‌دهند، ولی ماهیت دقیق این اطلاعات شناخته شده نبود.
دکتر «ادوارد رایت» از موسسه‌ی ماکس پلانک، می‌گوید: «ضربه‌ی سینه‌ی گوریل‌ها معروف است و جالب است که بدانیم این نوع ضربه زدن چه مفهومی دارد. اکنون می‌دانیم که این ضربه‌ها نشانه‌ای از اندازه‌ی بدن گوریل است.»
دکتر «جوردی گالبانی» از دانشگاه بارسلونا و دانشگاه جورج واشینگتن، می‌گوید: «ضربه‌ی سینه‌ی مخصوص گوریل است و به‌عنوان نمایشگر قدرت بدن شناخته می‌شود. این نوع ضربه زدن وضعیت اجتماعی گوریل را نیز نشان می‌دهد و گوریل به این ترتیب، رقیب خود را تهدید می‌کند.»
محققین می‌گویند که گوریل‌های نر به طور متوسط هر بیست ساعت یک بار ضربات به سینه را تکرار می‌کنند. با این حال اگر ارتباط خاصی با گروه دیگری از گوریل‌ها در حال برقراری باشد، این رفتار هر چند دقیقه یک بار تکرار می‌شود. البته قابل ذکر است که این رفتار در طول روز و زمانی که گوریل‌های ماده در دید گوریل‌های نر هستند، بیشتر رخ می‌دهد.
دکتر رایت و همکارانش برای انجام این مطالعه بر روی گوریل‌ها، ۲۵ گوریل وحشی را در روآندا از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶ میلادی تحت نظر داشتند. آن‌ها می‌گویند: «انجام این مطالعه چالش‌برانگیز بود، زیرا معمولاً طول زمان ضربه به سینه کوتاه است و ما باید در زمان مناسب در مکان مناسب می‌بودیم تا ثبت صداها را انجام دهیم. البته ما باید در عین حال از دید این حیوانات قدرتمند نیز مخفی می‌شدیم.»
محققین ارتباط بین اندازه‌ی بدن و بیشینه فرکانس صدای تولید شده در اثر ضربه‌ی سینه را بررسی کردند و همچنین طول مدت زمان ضربه به سینه و تعداد ضربات را نیز ثبت کردند و با آنالیز این داده‌ها کشفیات جالبی انجام دادند. آن‌ها دریافتند که فرکانس صدای ضربات سینه در گوریل‌های بزرگ‌تر خیلی پایین‌تر از گوریل‌های کوچک‌تر است. طول مدت زمان ایجاد صدا نیز در گوریل‌های مختلف متفاوت بوده است. البته این موضوع ارتباط خاصی با اندازه‌ی بدن گوریل‌ها نداشته است.
دانشمندان می‌گویند: «شاید صدای ضربات سینه به گوریل‌های کوهی کمک می‌کند تا در جنگل‌های پُرپُشت محل زندگی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. گوریل‌ها در این جنگل‌ها امکان دیدن یکدیگر از دور را ندارند. شاید از این قابلیت برای دادن اطلاع به جفت خود استفاده می‌کنند و یا شاید توانایی جنگ را در یکدیگر ارزیابی می‌کنند.»