زندگی آنلاین/ بیشتر محققان بر سر این که کروناویروس ممکن است از خفاشها به‌خصوص خفاش نعل‌بینی (horseshoe bats) سرچشمه گرفته باشد، موافق هستند. این گروه خفاشها میزبان دو کروناویروسی هستند که شباهت نزدیکی با کووید-۱۹ دارند. یکی از این دو کروناویروس، RATG13 است که در رده میانی خفاشهای نعل‌بینی (Rhinolophus affinis) در سال ۲۰۱۳ در جنوب غربی چین در استان یوننان (Yunnan) پیدا شد. ژنوم این ویروس ۹۶ درصد به کووید-۱۹ شباهت دارد. مورد نزدیک دیگر RmYN02، کروناویروسی است که در خفاش نعل‌بینی مالایی پیدا شده است و توالی ژنتیکی آن ۹۳ درصد شبیه به کووید-۱۹ است.
در تحلیل جامعی روی بیش از ۱۲۰۰ نمونه کروناویروسی که از خفاشهای چین جمعآوری شده بود نیز خفاشهای نعل‌بینی در یوننان را منشأ احتمالی کروناویروس جدید بیان میکند. اما این تحقیق احتمال این که این ویروس از خفاشهای نعل‌بینی کشورهای همسایه مانند میانمار، لائوس و ویتنام آمده باشد، نفی نمیکند.
۴ درصد اختلاف بین ژنوم‌های RATG13 و کووید-۱۹ به چند دهه زمان نیاز دارد تا تکامل یابد و این اختلاف از بین برود. ممکن است ویروس قبل از انتقال به انسان از طریق میزبان واسطه به خفاشها و سپس به انسان منتقل شده باشد، مانند ویروس سارس که تصور میشود قبل از انتقال به انسان میزبان واسط اولش خفاش و میزبان واسط دومش گربه زُباد (civets) بوده و سپس به انسان منتقل شده است. چند مورد احتمالی برای این میزبانی در نظر گرفته شده است؛ مثل پانگولینها یا مورچهخوار پولکدار (Pangolins). پژوهشگران از پانگولین مالایی در طی عملیات ضد قاچاق در جنوب چین، موارد کروناویروسی را پیدا کردند که تا ۹۲ درصد ژنومشان شبیه به کروناویروس جدید است. پژوهشها تأیید میکنند پانگولینها میتوانند میزبان کروناویروسهایی باشند که نیای مشترکی با کووید-۱۹ دارد اما هنوز اثبات نشده که این ویروس از پانگولینها به انسان منتقل شده است. برای ردیابی انتقال ویروس به انسان، دانشمندان باید حیوانی را پیدا کنند که میزبان نسخهای از ویروس با شباهت بیش از ۹۹ درصد با کووید-۱۹ باشد.»