هرچند که در طول زمان شاهد به بازار آمدن گوشیهای اندرویدی سطح بالا با مشخصات بسیار خوب هستیم، ولی در سطح مبتدی اندرویدی ها هم به نوبهی خود رقابت جالبی وجود دارد. همین چند ماه پیش بود که سونی، یک گوشی به نام Xperia Tipo را معرفی کرد، آن زمان Tipo را یک گوشی اندرویدی سطح مبتدی برای کاربرانی معرفی کردیم که قصد دارند یک گوشی نسبتا جمع و جور با قیمت ارزان داشته باشند. Miro در حقیقت فضای خالی بین Xperia Tipo و مدل گران قیمتتر یعنی Xperia Go را پر میکند. در مورد نام گذاریهای سونی هم نظر خاصی نداریم. Miro نام یک هنرمند اسپانیایی به نام ژوان میرو است و Tipo نیز نهایتا در ایتالیایی معنی “نوع” را میدهد. نمیدانیم که آیا منظور سونی برای نام نهادن این چنینی دقیقا همین مضمونها بودهاند یا خیر.به هر صورت، هرچند که Miro یک سری ویژگیهای مقاومتی Go را ندارد، ولی به طور کلی ظاهر آن شبیه به آن گوشی میباشد. ابعاد و وزن این گوشی تقریبا شبیه به Go است و در کل گوشی سبکی نیز محسوب میشود. گوشه های Miro نسبتا تیز ساخته شدهاند و سعی شده که طراحی آن خیلی مستطیلی شکل باشد. این در حالیست که Tipo گوشه های گردتری دارد. بدنه خیلی ساده است ولی به هیچ وجه ضعیف به نظر نمیرسد. در دست گیری آن نیز خیلی راحت میباشد و به صورت کاملا مطمئن در کف دست شما جای میگیرد. سخت افزارهای داخلی آن شبیه به Tipo است. بیشترین بهبودها نسبت به Tipo را میتوان در نمایشگر بزرگتر، دوربین با رزولوشن بیشتر و دوربین دوم برای مکالمهی تصویری دانست. از نظر قیمتی این گوشی در سطحی قرار گرفته که به خوبی میتواند با رقبای هم رده رقابت کند. نمایشگر این گوشی 3.5 اینچی با رزولوشن HVGA است. البته برای نمایشگرهای در این سایز از رزولوشن WVGA هم استفاده میشود ولی به احتمال زیاد به دلیل پردازشگر گرافیکی نسبتا ضعیفی که این گوشی داشته، سونی تصمیم گرفته که از رزولوشن بالاتر بهره نبرد. کیفیت تصویر خیلی معمولی است و چندان حرفی برای گفتن باقی نمیگذارد. کنتراست تصویر و رنگها خیلی خوب هستند ولی رزولوشن پایین ممکن است مقداری خوش آیند کاربر نباشد. در تستهایی که انجام دادیم به نظرمان نمایش متون خیلی خوب صورت نمیگیرد. همچنین وضوح آیکونها و ویجت ها را نیز خیلی دوست نداریم. از آن جایی که برخلاف بسیاری از مدلهای سطح بالاتر موتور Bravia نیز بر روی آن وجود ندارد، بنابراین در تماشای فیلم و عکسها هم نمیتوانید از آن شفافیت خیره کننده لذت ببرید. اما در کل عملکرد آن برای یک گوشی در این سطح کاملا رضایت بخش به نظر میرسد.جعبهی این گوشی را که باز میکنید با تجهیزات خیلی ساده ای مواجه میشوید. در حقیقت بسته بندی این گوشی هم خیلی صرفه جویانه بوده است. بنابراین درون آن فقط یک شارژر و یک کابل قرار دارد. درون جعبه ای که ما به نقد و بررسی آن پرداختیم حتی هندزفری هم وجود نداشت. همچنین کارت حافظه را نیز خودتان باید خریداری کنید. همانند بیشتر گوشیهای سونی که اخیرا به نقد و بررسی آنها پرداختهایم، سیستم عامل این گوشی نیز اندروید نسخهی 4 میباشد. سونی از اینترفیس خود بر روی آن استفاده کرده و نمیدانیم چرا این قدر سعی داشته که آن را به اندروید نسخهی نان زنجبیلی شبیه کند! همچنان در رابط کاربری این گوشی هم شاهد 5 صفحهی خانگی هستیم که امکان حذف هیچ کدام وجود ندارد. از نظر بنچ مارکها نیز باید گفت که عملکرد این گوشی همان طور که انتظار داشتیم خیلی شبیه به Tipo است. از رقبای دیگر در دیگر برندها نیز میتوان به HTC Desire C، HTC One V و حتی HTC Explorer اشاره کرد. خوشبختانه این گوشی نیز از 4 گیگابایت حافظهی داخلی بهره میبرد که البته حدود نیمی از آن برای کاربر قابل استفاده میباشد. در ضمن از آن جایی که توانایی پشتیبانی از کارت حافظهی خارجی را دارد، باعث میشود که در این مورد برتری قابل توجهی نسبت به یک گوشی مثل Xperia U که از کارت حافظهی خارجی پشتیبانی نمیکند بیابد. اما با پشتیبانی این گوشی از Wi-Fi، GPRS،GPS و Edge کاربر میتواند با روشهای مختلف، لذت مرورگری اینترنت با گوشی موبایل را نیز تجربه نماید.این گوشی از دوربین 5 مگاپیکسلی در قسمت پشتی بهره میبرد. رزولوشن این دوربین برای یک گوشی در این سطح خیلی خوب است. با این حال کیفیت عکسها معمولی هستند. سطح نویز در حساسیتهای مختلف به خوبی پایین باقی میماند ولی این مورد به صورت گسترده به کمک بهره گیری از سیستم کاهش نویز دیجیتالی حاصل میشود که باعث میگردد مقدار زیادی از جزئیات هم از بین برود. همچنین عکسها به نظرمان مقداری تمایل به رنگ آبی دارند. کنتراست عکسها نیز به نظرمان بیش از حد بالا است. ضبط ویدیویی هم میتواند با رزولوشن VGA و سرعت 25 فریم بر ثانیه انجام گیرد. این دقیقا همان مقداریست که از دوربین یک گوشی با پردازندهی تک هسته ای انتظار داریم. نکتهی خوب این است که خوشبختانه ویدیوها خیلی روان هستند. همچنین یک دوربین با کیفیت VGA نیز برای انجام مکالمات تصویری در قسمت جلویی گوشی تعبیه شده است.باتری به کار رفته در این گوشی یک باتری لیتیوم یونی 1500 میلی آمپر-ساعتی است که عملکرد خوبی را ارائه مینماید. با هر مرتبه شارژ کردن باتری این گوشی، قادر خواهید بود حدود 5 ساعت مکالمه ممتد و یا تا 470 ساعت در حالت آماده به کار از گوشی استفاده نمایید.در کل همان طور که گفتیم، Miro در سطح مبتدی گوشیهای اندرویدی با استاندارد سال 2012 قرار میگیرد که امکاناتی درخور را با قیمتی مناسب ارائه میدهد. سونی با معرفی این گوشی به خوبی فضای خالی بین Go و Tipo را حل کرده و احتمالا همین نمایشگر بزرگتر آن نیز هرچند که رزولوشن به نسبت پایینی دارد، منجر به استقبال گسترده از آن خواهد شد. بنابراین اگر به یک گوشی اندرویدی با قیمت مناسب احتیاج دارید و در ضمن خیلی قصد ماجراجویی و محول کردن وظایف سنگین نرم افزاری را به آن ندارید، Miro میتواند برای شما گزینهی مناسبی باشد.