صنعت خودرو هر روز روند جدیدی را در پیش میگیرد و امروز رینگ های راه راه و رگه دار به جدیدترین مدها تبدیل شدهاند. طراحان و مهندسان خودرویی زمان زیادی را صرف توسعه پانلهای بدنه خودرویی میکنند تا ظاهری زیبا داشته باشند و از طرف دیگر راندمان آیرودینامیکی آنها بالا باشد؛ اما تمرکز اخیر مهندسان و طراحان روی راندمان و مصرف کم به ویژه در بین خودروهای الکتریکی به معنی توجه بیشتر به جزئیاتی از جمله طراحی رینگها خواهد بود.
در طول ۲۰ سال گذشته که خودروهای اسپرت درونسوز به حد اعلای خود رسیدهاند شاهد رینگهایی با پرههای نازک بودهایم که دلیل این کار کاهش وزن و ایجاد ظاهری جذابتر بوده تا از پشت آنها کالیپرهای ترمز رنگارنگ خودنمایی کنند. اما اخیراً تأکید بیشتری روی پرههای متفاوت رینگها وجود دارد که درگ را کاهش میدهند یا حداقل این حس را ایجاد میکنند. درحالیکه محصولات بی ام و M همچنان و با افتخار ظاهر فورج کاری شده خود را به نمایش میگذارند، سبد محصولات i این شرکت از رینگ های دیسک مانند استفاده خواهند کرد تا بتوانند تأثیر بیشتری در بهبود شعاع حرکتی این خودروها داشته باشند.
مشکل این است که رینگ های دیسک مانند میتوانند روی ظاهر خودرو تأثیر منفی بگذارند. به همین خاطر است که خودروهای الکتریکی جدید از رینگهایی با پرههای تخت و پهن که رگههای برجسته و جالبی دارند استفاده میکنند. رولزرویس اسپکتر جدید به عنوان اولین خودروی الکتریکی این برند دارای چنین طراحیای است. البته این لیست تنها به اسپکتر محدود نمیشود زیرا کادیلاک سلستیک نیز استایل مشابهی دارد و شاید این موضوع تعجببرانگیز نباشد. اگرچه سلستیک یک لیفت بک مدرن است اما بخش اعظم جزئیات طراحی آن از جمله رینگها از مدهای طراحی چند سال قبل الهام گرفتهاند.
رولزرویس و کادیلاک تنها شرکتهایی نیستند که پرچمدار این مد طراحی جدید شدهاند زیرا رینگ های راه راه در دیگر خودروها نیز دیده میشوند. شرکت لینک اند کو در کانسپت Next Day خود رینگ های رگهداری را به نمایش گذاشته بود که طراحی جالبی داشتند. پژو نیز از الگوی مشابهی در ۲۰۸ الکتریکی استفاده کرده است. آئودی Q4 e-tron، فاکسکان مدل B، پژو ۴۰۸ و حتی نیسان ساکورا نیز چنین روندی را در پیش گرفتهاند. شما دراینباره چه نظری دارید؟ طرفدار چنین رینگهایی هستید یا اینکه همان رینگ های فورج کاری شده با پرههای نازک و اسپرت را دوست دارید؟