مجله ایلیاد/ دو غول گازی مشتری و زحل مکان‌هایی ناهموار و آشفته هستند. تلاطم آن‌ها آبشارهای انرژی را تولید می‌کند که نوعی انتقال غیرخطی انرژی بین مقیاس‌های مختلف حرکت است. این موارد برای درک پویایی سیاره به اندازه‌ی سیستم قلبی-عروقی برای درک بدن انسان مهم هستند.
اما هیچ راه قابل اطمینانی برای تعیین مقدار تلاطم سیاره وجود ندارد. اکنون دانشمندان دانشگاه رُم، نشان داده‌اند که سرعت انتقال انرژی تلاطم می‌تواند نسبتاً به سرعت از یک متغیر مربوط به چرخش سیاره محاسبه شود و به عنوان گرداب بالقوه شناخته می‌شود.
این روش را اولین بار «گالپرین» و دانشجوی تحصیلات تکمیلی وی، «جسی هومن» ایجاد کردند و در آزمایش‌های انجام شده در دانشگاه رُم آن‌را آزمودند. این روش با استفاده از داده‌های سرعت واقعی استخراج شده از تصاویر حرکت ابرهای مشتری در ماموریت ۲۰ ساله‌ی کاسینی، نتایج آزمایشگاهی اضافیِ انجام شده در یک مخزن چرخان در دانشگاه رُم و شبیه‌سازی رایانه‌ای برای زحل تایید شد.
بر اساس محاسبات آن‌ها، سرعت انتقال انرژی در جو مشتری چهار برابر بیشتر از زحل است. مانند قوانین بنیادی فیزیکی، قوانین تلاطم نیز جهانی است. بنابراین، این روش اکنون می‌تواند در سایر محیط‌های طبیعی مانند اقیانوس نیز اجرا شود.
گالپرین می‌گوید: «گرداب‌های کوچک در اقیانوس‌های زمین که به نظر می‌رسد مانند حرکات چرخشی بر روی مشتری باشند، دارای قدرت، اندازه و طول عمر متفاوتی هستند و برای درک تعادل انرژی، گرما، نمک، دی‌اکسیدکربن و غیره بسیار مهم هستند.»
نویسنده اصلی مقاله دکتر «سیمون کابنس» فوق دکتری در گروه مهندسی عمران و محیط‌زیست دانشگاه رُم-لاساپینزا، می‌گوید: «این اولین برآورد از قدرت متلاطمِ زحل بر اساس مشاهدات است و این مطالعه راه را برای تجزیه و تحلیل داده‌های آتی در اتمسفر دیگر سیاره‌های گازی هموار می‌کند.»