مجله ایلیاد/تا کنون سکوت رادیویی «وویجر-۲» اینقدر طولانی نشده بود، ولی ناسا پس از ماه‌ها توانست با این فضاپیمای میان‌ستاره‌ای ارتباط برقرار کند. وویجر-۲ رکوردهای متعددی را تا کنون شکسته است.
از ماه مارس ۲۰۲۰ تا کنون، به مدت تقریباً ۸ ماه وویجر-۲ با زمین ارتباط برقرار نکرده بود، ولی این عدم برقراری ارتباط به خاطر عملکرد خود فضاپیما و حتی شرایط فضای میان‌ستاره‌ای نبوده است. در واقع عدم برقراری ارتباط در این هشت ماه، بخشی از برنامه‌ی تعمیر و نگهداری ایستگاه رادیویی زمینی بوده است. وویجر-۲ دورترین فضاپیمایی است که زمین و حتی منظومه‌ی شمسی را ترک کرده و هنوز تحت کنترل متخصصین بر روی زمین است.
ناسا در ماه مارس اعلام کرد که ایستگاه فضایی ۴۳ یا همان «DSD-43» در استرالیا، به عنوان تنها آنتن موجود روی زمین که می‌تواند به وویجر-۲ فرمان ارسال کند، نیاز به به‌روزرسانی دارد و باید حدود ۱۱ ماه خاموش شود تا کارهای مربوط به آن تمام شود. در این زمان، وویجر-۲ حدود ۱۸.۷ میلیارد کیلومتر از زمین فاصله داشته و روز به روز نیز این فاصله افزایش می‌یابد. به همین خاطر ارتباط با آن طی این مدت توسط هیچ دستگاه و آنتن دیگری مقدور نبوده است.
کارهای مربوط به بروزرسانی DSS-43 هنوز خاتمه نیافته و طبق برنامه در بهمن‌ماه ۹۹ پایان می‌یابد، ولی کارهای آن به اندازه‌ای انجام شده است که بتوان آن‌را به صورت آزمایشی به کار گرفت. اخیراً اُپراتورهای این ماموریت فرمان‌های خود را پس از ۸ ماه برای وویجر-۲ فرستادند و وویجر-۲ نیز به این فرمان‌ها پاسخ داد و دریافت دستورالعمل‌های جدید را تایید کرد.
تبادل سیگنال‌های رادیویی بین یک فضاپیما و آنتن‌های زمینی آن، اتفاق بااهمیتی نیست، ولی وویجر-۲ یک فضاپیمای معمولی نیست. وویجر-۲ طولانی‌ترین ماموریت فضایی دنیا محسوب می‌شود و سکوت هشت ماهه‌ی آن کاملاً نگران‌کننده بوده است.
در طی سی سالی که از عمر آنتن‌های DSS-43 می‌گذرد، هیچ وقت خاموش نبوده‌اند و آنتن‌هایی که برای برقراری ارتباط با وویجر-۲ استفاده می‌شدند، به مدت ۴۷ سال کار کرده بودند و نیاز به تعویض داشتند. اکنون DSS-43 دو آنتن جدید دارد، تجهیزات گرمایشی و سرمایشی آن به‌روزرسانی شده است، تجهیزات تامین برق آن عوض شده است و دیگر تجهیزات الکترونیکی آن نیز به نحوی ارتقا یافته‌اند که انتقال داده‌ها را تضمین می‌کنند.
دلیل کار گذاشتن آنتن‌های برقراری ارتباط با وویجر-۲ در استرالیا این است که این فضاپیما صفحه‌ی منظومه‌ی شمسی را به سمت جنوب ترک کرده است و آنتن‌های موجود در نیمکره‌ی شمالی زمین، دیگر قابلیت برقراری ارتباط با آن‌را نداشته‌اند.