آفتاب مرکوری بیش از یک دهه پیش غروب کرد اما این شرکت در دوران فعالیت بیش از ۷۰ سالهٔ خود، خودروهای جذاب زیادی را به تولید رساند. یکی از این خودروها کانسپتی بنام XM ترن‌پایک کروزر (Turnpike Cruiser) است که توسط مرکوری طراحی و در ایتالیا توسط گیا ساخته شد. این خودرو در نمایشگاه‌های مختلفی مثل شیکاگو، کلیولند، دیترویت و نیویورک به نمایش درآمد و در مسابقهٔ دیتونا ۱۹۵۷ به‌عنوان خودروی ایمنی انجام‌وظیفه کرد.
این خودرو به لطف تزئینات کرومی فراوان و باله‌های مربوط به عصر جت، ظاهر بسیار چشمگیری داشت. در جلوی خودرو چراغ‌های گردی به چشم می‌خورند که داخل جلوپنجره فرو رفته‌اند. پشت این جلوپنجره هم در طرفین، چراغ‌های راهنما به شکل مخفی تعبیه شده‌اند. در پایین، در هر طرف دو غلاف مشابه موتورهای جت دیده می‌شود که از موتورهای بمب‌افکن بوئینگ B52 الهام گرفته بودند.
در پروفیل جانبی خودرو، خطوط کلاسیک و اتاقی مشابه کاناپی هواپیما جلب‌توجه می‌کنند اما ویژگی جالب‌تر در این قسمت، پانل‌های پروانه‌ای شیشه‌ای روی سقف است که با درها به‌طور خودکار باز و بسته می‌شوند تا به ورود و خروج کمک کنند. باله‌های عظیم مقعر سفیدرنگ با قاب کرومی، سر اگزوزهای جانبی، طراحی متمایز چراغ‌های عقب و نشان M ایستاده روی کاپوت هم از دیگر ویژگی‌های ظاهری این کانسپت چشمگیر آمریکایی هستند.
طراحی ماجراجویانه در کابین خودرو نیز ادامه یافته و در اینجا هم شاهد چهر صندلی مجزا هستیم که توسط کنسول‌های شناور از هم جدا شده‌اند. صندلی‌ها با روکش دورنگ پوشیده و با تریم فلزی تزئین شده‌اند درحالی‌که روی داشبورد مقعر خودرو هم یک ساعت آنالوگ و چهار آمپر برجسته که بازهم از جت‌ها الهام گرفته به چشم می‌خورد. ترن‌پایک کروزر روی شاسی فورد F250 مدل ۱۹۵۴ ساخته شده و به یک پیشرانهٔ ۴.۸ لیتری V8 مجهز است که به یک گیربکس اتوماتیک متصل شده است.
این کانسپت منحصربه‌فرد قرار است اوایل سال آینده به حراج گذاشته شود. ترن‌پایک کروزر پس از نمایش در نمایشگاه‌های مختلف، فروخته و بین چند مالک دست‌به‌دست شده است تا اینکه درنهایت توسط مالک فعلی خریداری شد. وی بازسازی گسترده‌ای روی این خودرو انجام داده که شامل حدود ۶ هزار ساعت کار می‌شود.
