مجله ایلیاد/ مصریان باستان که سازندگان اهرام ثلاثه بودهاند، توانستهاند با خیس کردن شنهای جلوی ارابههای حمل سنگ، سنگهای مورد نیاز برای ساختن اهرام را از صحرا عبور داده و به مکان ساخت برسانند.
فیزیکدانان دانشگاه آمستردام با محاسبهی نیروی لازم برای کشیدن اجسام سنگین موجود بر روی ارابه از روی شنهای بیایان، به این نتیجه رسیدهاند که کوبیدن شنهای جلوی ارابه باعث کاهش اصطکاک کشیدن ارابه و در نتیجه آسانتر شدن حرکت آن میشود. این یافتهها کمک میکند تا پاسخ یکی از اسرار تاریخی در مورد نحوهی حرکت دادن سنگهای اهرام ثلاثه توسط مصریان باستان، کشف شود. بدون استفاده از این روش، ساختن اهرام ثلاثه غیرممکن بوده است.
محققین برای دستیابی به این موفقیت، از شواهد موجود مربوط به مصریان باستان استفاده کردند. یکی از دیوارهنگارهایی که در قبرهای باستانی کشف شده، متعلق به ۱،۹۰۰ سال قبل از میلاد مسیح نشان میدهد که ۱۷۲ مرد در حال کشیدن یک مجسمه با استفاده از طناب هستند. در این نقاشی یک نفر دیده میشود که در جلوی ارابهی زیر مجسمه نشسته و روی شنها آب میریزد. دکتر «دانیل بون» از دانشگاه آمستردام، میگوید: «مصرشناسان تا کنون تصور میکردند که این حرکت در حقیقت یک رفتار آیینی است، ولی این پرسش پیش میآید که چرا این کار را میدادهاند؟»
دکتر بون و همکارانش یک ارابهی کوچک ساختند و با کشیدن یک جسم سنگین به کمک آن، حرکت سنگهای اهرام را شبیهسازی کردند. آنها دریافتند که کشیدن ارابه بر روی شن خشک به نیروی بسیار زیادی نیاز دارد. ریختن آب بر روی شن باعث افزایش لغزندگی آن شده و کشیدن جسم بر روی آنرا راحتتر میکند. در واقع قطرات آب مانند پُلی ذرات شن را به یکدیگر متصل میکنند و سطح صافتری ایجاد میکنند. به همین خاطر برای ساختن قلعههای شنی نیز از شنهای نمناک استفاده میشود. دکتر بون میگوید: «اگر شن خیلی خشک باشد مشکل ایجاد میکند، ولی خیس بودن بیش از حد شن نیز عملکرد مناسبی ندارد.»
میزان آب مورد نیاز برای راحت کردن ارابه، بستگی به نوع شن دارد، ولی مقدار بهینهی آن بین ۲ تا ۵ درصد حجمی شن است. دکتر بون میگوید: «خیس کردن شنها باعث میشود تعداد نفرات لازم برای کشیدن ارابه به نصف کاهش یابد.»
نتایج این مطالعه در مجلهی Physical Review Letters منتشر شده است.