مجله ایلیاد/اُرگانیسم‌های زنده‌ی زیادی در ایستگاه فضایی بین‌المللی وجود دارند که از مهم‌ترین آن‌ها به‌جز فضانوردان می‌توان به گیاهان، باکتری‌ها و قارچ‌ها اشاره کرد. حصول اطمینان از اینکه این اُرگانیسم‌ها در شرایط مطلوبی هستند از مسئولیت‌های انسان‌ها است، بنابراین فضانورد آمریکایی «مایک هاپکینز» با تشخیص مشکل یکی از ساکنین ایستگاه فضایی تصمیم گرفت روی آن پیوند انجام دهد. بیمار، یک گیاه از نوع «پاک چوی» بوده است.
بر روی زمین هم پیوند گیاهان در زمانی که شرایط حساس و ظریف باشد، کار خطرناکی است. در فضا تا کنون پیوند گیاهان انجام نشده بود، ولی علیرغم تصور خود هاپکینز و دانشمندان ناسا این کار در ایستگاه فضایی با موفقیت انجام شد.
محققین ناسا می‌گویند: «گیرنده‌ی پیوند کار خود را به خوبی انجام داد. گیرنده‌ی پیوند که یک کلم قرمز روسی بود و خود گیاه پاک چوی در وضعیت خوبی قرار دارند.»
در حقیقت بر روی زمین گیاهی که پیوند را دریافت می‌کند، عموماً خودش زنده نمی‌ماند. اکنون درمی‌یابیم که گیاه دریافت کننده نیز در ایستگاه فضایی فرصت زندگی بهتری دارد که می‌توان زنده ماندن آن‌را در اثر میکروگرانش فضای خارج از گرانش زمین دانست.
قبل از اینکه فکر کنید اطلاعات ارائه شده در این مقاله مانند شروع فیلم‌های ترسناک است که در آن‌ها انسان‌ها کارهایی می‌کنند که نباید بکنند، باید مطلع شوید که هاپکینز در حال حاضر کشت خود را برداشت هم کرده است و فضانوردان بخشی از آن‌را مصرف کرده‌اند و بقیه‌ی آن به زمین فرستاده شده تا مطالعات مربوطه روی آن انجام شود.
در حال حاضر، نیازهای خوراکی ساکنین ایستگاه فضایی به صورت بسته‌بندی شده برای آن‌ها فرستاده می‌شود، ولی ویتامین‌هایی که برای آن‌ها فرستاده می‌شود امکان از دست دادن خاصیت را دارند و هر چقدر این مواد خوراکی بیشتر در محفظه‌های نگهداری باقی بمانند ارزش غذایی آن‌ها کاهش پیدا می‌کند. ایده‌ی خودکفا کردن ساکنین ایستگاه و کشت دادن سبزیجات مورد نیاز توسط خود آن‌ها از اهمیت بالایی برخوردار است و از آن می‌توان به‌عنوان آزمایشی برای کشت گیاهان در سیارات دیگر استفاده کرد.
دکتر «مت رومین» به‌عنوان مسئول پروژه‌ی سبزیجات ناسا، می‌گوید: «من در مورد زنده ماندن گیاهان در ایستگاه فضایی کاملاً خوشبین هستم. موفقیت‌آمیز بودن پیوند گیاهان در ایستگاه از اهمیت بالایی برخوردار است و راه را برای پیشرفت‌های آینده هموار می‌کند. تصور عمومی بر این است که میکروگرانش علیه ما عمل می‌کند و باعث سخت شدن رشد گیاهان می‌شود. آزمایش انجام شده در ایستگاه و موفقیت‌آمیز بودن آن برعکس این تصور را نشان می‌دهد. اینکه چگونه میکروگرانش به گیاهان کمک می‌کند باید در مطالعات آینده مشخص شود.»