بوگاتی ویرون برای شکستن رکورد سرعت ۴۰۲ کیلومتر در ساعت به پیشرانه ۱۶ سیلندر ۸ لیتری با قدرت ۱۰۰۱ اسب بخاری نیاز داشته اما ام جی EX181 برای انجام همین کار به قدرت بسیار کمتری نیاز داشته است. این خودروی آزمایشی پرسرعت برای شکستن رکوردهای سرعت زمینی در اواخر دهه ۵۰ میلادی طراحی شده بود. ام جی برای نمایش تکنولوژی پیشروی خود تصمیم گرفت این کار را با نسخه‌ای ارتقا یافته از پیشرانه موجود در ام جی A انجام دهد. پیشرانه ۱/۵ لیتری موردبحث در بطن ام جی A فقط ۶۸ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد اما ام جی در آن زمان یک سوپرشارژر بزرگ را روی آن نصب کرد و قدرت نهایی را به ۳۰۰ اسب بخار رساند.
این یک بهبود قابل‌توجه است که در مقایسه با سوپرکارها و هاچبک های اسپورت کنونی اصلاً به چشم نمی‌آید. رسیدن به سقف سرعت بالا و قابل‌توجه به چیزی بیشتر از افزایش قدرت نیاز دارد. در واقع شما باید یک خودروی بسیار آئرودینامیک تولید کنید و ام جی EX181 نیز چنین محصولی بود. به لطف شکل این خودرو که بخش عقبی پهنای کمتری نسبت به جلو داشته برخی مدعی شده‌اند EX181 ضریب درگ ۰/۱۲ داشته است. بد نیست بدانید ضریب درگ مرسدس EQS به عنوان یکی از آئرودینامیک ترین خودروهای دنیا، ۰.۲۰ است.
به این ترتیب خودروی موردبحث برای رسیدن به سرعت ۱۶۰ کیلومتر در ساعت فقط به ۲۹ اسب بخار قدرت نیاز داشت. راننده این خودرو توانسته به سرعت ۴۰۹ کیلومتر در ساعت دست یابد و ادعا کرده خودرو به حدی روان و نرم بوده که وقتی پا را از روی پدال گاز برمی‌داشته سرعت خودرو به ندرت کاهش می‌یافته است. ام جی EX181 در مقایسه با خودروهای جاده‌ای مدرن به سطحی باورنکردنی از راندمان و آئرودینامیکی رسیده بود. این خودرو به ازای هر اسب بخاری که پیشرانه تولید می‌کند سرعت ۱.۳۵ کیلومتر در ساعتی داشته درحالی‌که این رقم برای بوگاتی ویرون برابر با ۰.۳۷ کیلومتر در ساعت بوده است.
همین رکوردها نشان می‌دهد اگر شما فقط روی سریع رفتن تمرکز کنید به چیزهای باورنکردنی‌ای دست خواهید یافت.