مجله ایلیاد/ طی مطالعه‌ای جدید، شواهد بیشتری به‌دست آمده است که نشان می‌دهد افراد مبتلا به دیابت نوع ۲، ریسک بیشتری برای ابتلا به بیماری پارکینسون نیز دارند. با این حال، مطالعات جدید نشان داده‌اند که یکی از داروهای مرسوم دیابت برای پیشگیری از پارکینسون نیز کاربرد دارد. محققین نتیجه‌ی این مطالعه را در مجله‌ی Brain منتشر کرده‌اند.

محققین در این مطالعه داده‌های مربوط به ۱۰۰،۲۸۸ بیمار مبتلا به دیابت نوع ۲ را بررسی کرده‌اند. آن‌ها دریافته‌اند که این افراد به نسبت افراد سالم خطر بالاتری برای ابتلا به بیماری پارکینسون دارند. با این حال، بررسی‌های سه ساله‌ی محققین نشان داده است که مبتلایان به دیابت که برای درمان خود از داروهایی مانند «اگزناتید» و متوقف کننده‌های «DPP4» استفاده می‌کنند، به نسبت بیمارانی که از داروهای دیگر برای درمان خود استفاده می‌کنند، کمتر خطر ابتلا به پارکینسون را دارند.

پروفسور «تام فولتینی» از کالج دانشگاهی لندن به‌عنوان نویسنده‌ی اصلی مقاله، می‌گوید: «مطالعه‌ی ما شواهد محکمی از رابطه‌ی دیابت نوع ۲ و پارکینسون به‌دست داده است، ولی اکنون می‌دانیم که اکثر مبتلایان به دیابت نوع ۲ دچار پارکینسون نمی‌شوند.»

داروی اگزناتید در حال گذراندن آزمایش‌های مختلف برای استفاده به‌عنوان داروی درمانی پارکینسون است. مطالعات اولیه نشان داده افرادی که به مدت یک سال این دارو را به صورت هفتگی به خود تزریق کرده‌اند، آزمون‌های حرکتی را بهتر از افرادی که این دارو را مصرف نکرده بودند گذرانده‌اند. اکنون فاز سوم آزمایش‌های بالینی این دارو در حال انجام است و در این مرحله دارو بر روی ۲۰۰ نفر آزمایش می‌شود.

پروفسور فولتینی می‌گوید: «ما شواهد جدیدی یافته‌ایم که شاید بتوانیم نشان دهیم اگزناتید می‌تواند در پیشگیری و درمان پارکینسون مفید باشد. البته این دارو احتمالاً علائم پارکینسون را کاهش نمی‌دهد، ولی مدت بیماری را کمتر می‌کند. ما باید پیشرفت‌های بیشتر در آزمایش‌های بالینی ببینیم تا بتوانیم این دارو را پیشنهاد دهیم.»

پروفسور «لی وی» از همکاران این تحقیق، می‌گوید: «بهتر است پزشکان در آینده برای تجویز داروی مربوط به دیابت نوع ۲، خطر ابتلا به پارکینسون را نیز در نظر بگیرند. اینکه برای این بیماران چه دارویی تجویز شود نیازمند انجام مطالعات تکمیلی بر روی اگزناتید است.»

تا سال ۲۰۱۵ حدود ۶.۲ میلیون نفر در سراسر دنیا با بیماری پارکینسون زندگی می‌کردند و سالانه ۱۲۰،۰۰۰ نفر به خاطر این بیماری از دنیا می‌روند.