مجله ایلیاد/ حدود ۴۲،۰۰۰ سال پیش، قطب‌های مغناطیسی زمین تغییر شکل داده و باعث فروپاشی موقت میدان مغناطیسی اطراف سیاره‌ی زمین می‌شوند. طبق یک مطالعه‌ی جدید، این تغییر آخرین جابه‌جایی ناگهانی میدان‌مغناطیسی بوده که تغییراتی اساسی در آب‌وهوای زمین نیز ایجاد کرد و آسمان را با طوفان‌های الکتریکی، شفق‌های قطبی گسترده و تشعشعات کیهانی پُر کرد. محققان از این تغییرات عمده‌ی آبوهوایی این استدلال را می‌کنند که ممکن است نقشی تعیین‌کننده در انقراض نئاندرتال‌ها و مگافونای غول‌پیکر داشته است که زمانی در استرالیا زندگی می‌کرده‌اند.
تصور اینکه قطب‌های مغناطیسی زمین پایدار هستند، آسان است، با این حال، قطب‌های مغناطیسی می‌توانند هر سال چندین کیلومتر جابه‌جا شوند. بر اساس سوابق زمین‌شناسی، به نظر می‌رسد که زمین برای یک تغییر قطبی کلی مدت زمان طولانی را باید سپری کند. تصور می‌شود که این فرآیند با حرکت حباب‌‌های مغناطیسی مواد مذاب در حال چرخش در زیر جبه‌ی زمین، در اطراف فضای سیاره شکل می‌گیرد.
یک تغییر قابل توجه به ویژه در میدان مغناطیسی زمین به‌عنوان «رویداد لاشمپ»، شناخته شده است که در حدود ۴۲،۰۰۰ سال پیش، رخ داده است. با چرخش قطب‌ها، میدان مغناطیسی به طور موقت جابه‌جا شد و حدود ۱۰۰۰ سال ضعیف‌تر از قبل ماند. دانشمندان دانشگاه نیوساوث‌ولز و موزه‌ی استرالیای جنوبی برای درک چگونگی تاثیر این فروپاشی مغناطیسی بر زندگی روی زمین، حلقه‌های درختان باستانی «کاوری» در نیوزلند را بررسی کردند که بیش از ۴۰۰۰ سال در رسوبات حفظ شده بودند.
آن‌ها نشانه‌های واضحی از یک بحران زیست‌محیطی جهانی را کشف کردند. همانطور که در مجله Science گزارش شده است، حلقه‌های درخت، افزایش قابل توجهی در سطح رادیوکربن اتمسفر زمین در ۴۲،۰۰۰ سال پیش را نشان داده است. این به احتمال زیاد می‌تواند نتیجه‌ای برای از دست دادن بیش از حد میدان مغناطیسی زمین باشد. دانشمندان فکر می‌کند که این تاثیر بسیار مهمی بر دنیای طبیعی داشته و می‌تواند برخی از عمده انقراض‌هایی را که در این زمان رخ داده است، توضیح دهد.
تاثیرات این رویداد، مشخص و جهانی بوده و ممکن است در داستان تکاملی ما نقشی بسیار اساسی داشته باشد. همزمانی بین وقوع رویداد لاشمپ و انقراض نئاندرتال‌ها و مگافونا در استرالیا قابل توجه است و مقیاس جهانی این رویداد را برجسته می‌کند.
اگر یک رویداد مشابه، امروز اتفاق بیافتد، عواقب آن برای جامعه مُدرن بسیار وسیع خواهد بود. تشعشعات کیهانی، ورودی شبکه‌های برق و شبکه‌های ماهواره‌ای ما را مختل می‌کند.
پروفسور «آلن کوپر»، نویسنده‌ی اصلی مقاله از موزه‌ی استرالیای جنوبی، می‌گوید: «این فقط یکی از چندین نظریه‌ی مربوط به چرایی انقراض نئاندرتال‌هاست. برخی دیگر حدس می‌زنند که انقراض نئاندرتال‌ها می‌تواند نتیجه‌ی رقابت با هومو‌ساپین‌ها، تاثیرات ژنتیکی، کاهش نرخ باروری و انقلاب‌های آبوهوایی باشد. منصفانه است که استدلال کنیم این نظریه‌ی جدید در حقیقت می‌تواند ترکیبی از همه‌ی این عوامل باشد؛ جابه‌جایی قطب مغناطیسی زمین.