مجله ایلیاد/  بر اساس تحقیقات جدیدی که نتایج آن در کنفرانس مجازی انجمن قلب آمریکا ارائه شده است، محدود کردن خوردن غذا به ساعات اولیه‌ی روز بر روی وزن افرادی که اضافه وزن دارند، مستعد و یا مبتلا به دیابت هستند، تاثیری ندارد.

دکتر «نیسا ماروتور» از دانشگاه جانز هاپکینز در بالتیمور آمریکا، می‌گوید: «ما مدت‌های زیادی این پرسش را داشتیم که آیا زمان خوردن غذا در طول روز باعث می‌شود بدن از انرژی ذخیره‌ی خود بیشتر استفاده کند؟ در مطالعات گذشته میزان کالری مصرفی در این زمینه، مد نظر قرار نگرفته بود و به‌همین خاطر معلوم نبود که اگر فرد زودتر در شروع روز غذا بخورد، کالری کمتری دریافت می‌کند یا خیر؟ در این مطالعه تنها چیزی را که ما تغییر دادیم، زمان غذا خوردن در طول روز بوده است.»

ماروتور و همکارانش ۴۱ فرد بزرگسال که دچار اضافه وزن بودند را به مدت ۱۲ هفته تحت نظر داشتند. اکثر شرکت‌کنندگان در این مطالعه زنان سیاه‌پوستی بوده‌اند که مستعد یا مبتلا به دیابت بوده‌اند و متوسط سن آن‌ها ۵۹ سال بوده است. ۲۱ شرکت‌کننده از الگوی غذا خوردن با محدودیت زمانی پیروی کرده‌اند و غذا خوردن خود را محدود به ساعت‌های اولیه‌ی روز کردند و در واقع ۸۰ درصد کالری دریافتی خود را قبل از ساعت ۱ بعد از ظهر دریافت کردند. ۲۰ شرکت‌کننده‌ی دیگر در این مطالعه، میزان کالری دریافتی خود را به‌صورت عادی در یک بازه‌ی ۱۲ ساعته در طول روز دریافت کردند و نصف کالری دریافتی را از ساعت ۵ عصر به بعد دریافت کردند.

همه‌ی شرکت‌کنندگان در این پژوهش، در طول ۱۲ هفته مطالعه، از غذاهای سالم از پیش تهیه شده استفاده کرده‌اند. وزن و فشار خون شرکت‌کنندگان در ابتدای شروع مطالعه، هفته‌ی چهارم، هشتم و دوازدهم اندازه‌گیری شده است.

آنالیز داده‌ها نشان داده است که هر دو گروه شرکت‌کنندگان کاهش وزن و کاهش فشار خون را بدون توجه به زمان مصرف غذا در طول روز تجربه کرده‌اند.
دکتر ماروتور می‌گوید: «ما تصور می‌کردیم که محدود کردن مصرف غذا به شیفت صبح، باعث می‌شود کاهش وزن بیشتری داشته باشیم، ولی این اتفاق رخ نداده است و در واقع هیچ تفاوتی بین دو گروه شرکت‌کنندگان مشاهده نشد. هیچ تفاوتی در فشار خون این دو گروه نیز مشاهده نشده است.»

محققین در حال حاضر اطلاعات مربوط به فشار خون در طول ۲۴ ساعت این گروه‌ها را تحت بررسی دارند و نتایج آن‌را با بررسی‌های انجام شده در مورد قند خون و انسولین و دیگر هورمون‌هایی که توسط مطالعات دیگر به‌دست آمده، مقایسه خواهند کرد. جمع‌آوری مجموع این اطلاعات می‌تواند درک ما را از محدود کردن زمان غذا خوردن بیشتر خواهد کرد.