مجله ایلیاد/ شواهدی که در رسوبات اعماق دریا کشف شده است، یکی از رازهای فضای اطراف منظومه‌ی شمسی را برملا کرده است. پروفسور «آنتون والنر» از دانشگاه ملی استرالیا، سرپرست مطالعه‌ای بوده است که در آن ثابت شده زمین در ۳۳،۰۰۰ سال گذشته در حال عبور از ابری حاوی گرد و خاک رادیواکتیو بوده است.
پروفسور والنر می‌گوید: «این ابرها می‌توانند بقایای انفجارهای ابرنواختری بوده باشند؛ انفجار فوق پرنور ستارگان.»
محققین با استفاده از طیف‌سنج فوق حساس موجود در تاسیسات شتاب‌دهنده‌ی یون‌های سنگین استرالیا موسوم به «HIAF» به بررسی چندین نمونه از رسوبات متعلق به ۳۳،۰۰۰ سال پیش پرداخته‌اند. آن‌ها رد واضح ایزوتوپ آهن ۶۰ را پیدا کرده‌اند. این ایزوتوپ زمانی شکل می‌گیرد که ستاره‌ای منفجر شده و ابرنواختر تشکیل دهد.
آهن ۶۰ رادیواکتیو است و طی ۱۵ میلیون سال، به‌طور کامل واپاشی انجام می‌دهد، بنابراین اگر آهن ۶۰ روی زمین یافت شود، باید متعلق به زمان‌هایی بسیار نزدیک‌تر از ۴.۶ میلیارد سال عمر زمین باشد. به این ترتیب، می‌توان اطمینان حاصل کرد که آهن ۶۰ موجود بر روی زمین در اثر شکل‌گیری ابرنواخترها در سال‌های اخیر ایجاد شده است.
پروفسور والنر در گذشته اثراتی از آهن ۶۰ را پیدا کرده بود که تاریخ آن به ۲.۶ و ۶ میلیون سال پیش بازمی‌گشت. این کشفیات نشان می‌داد که زمین در آن زمان‌ها در حال عبور از ابر یک ابرنواختر بوده است. دانشمندان دریافتند که زمین هزاران سال گذشته را در حال عبور از ابر متراکم‌تری از گرد و خاک به نام ابر «LIC» بوده، ولی منشاء این ابر مشخص نیست. به همین خاطر، به فکر جستجوی بیشتر به دنبال اثرات آهن ۶۰ با تاریخ‌های جدیدتر بودند. بررسی‌ها آن‌ها نشان داد که در رسوبات اعماق دریاها می‌توان شواهد مربوط به آهن ۶۰ جدیدتر را پیدا کرد.
باید اذعان داشت که این کشف جدید، باعث بروز سوالات جدیدتری در مورد منظومه‌ی شمسی نیز شد. به عنوان مثال؛
ابری که زمین در حال عبور از آن است در اثر چه چیزی تشکیل شده است؟ ابرنواختر؟
چرا آهن ۶۰ با این مقدار زیاد در فضای این ابر وجود دارد؟
پروفسور والنر می‌گوید: «شاید این ابر متعلق به ابرنواختری باشد که تاریخ آن به خیلی عقب‌تر برمی‌گردد و ما تنها اثرات آن‌را می‌بینیم. باید اطلاعات بیشتری به‌دست بیاوریم تا بتوانیم نظر قطعی بدهیم.»
نتایج این یافته‌ها در مجله‌ی آکادمی ملی علوم آمریکا منتشر شده است.