زندگي آنلاين/ گروهي از محققان آمريکايي در مطالعه اخيرشان اظهار کرده‌اند ژن‌هاي لاغري واقعاً وجود دارند. دانشمندان در اين مطالعه ۱۶ نوع تنوع ژنتيکي مرتبط با چاقي را کشف کرده‌اند.
به نقل از ديلي ميل، گرهي از محققان در يک مطالعه جديد ادعا کرده‌اند شانزده نوع تنوع ژنتيکي نادر وجود دارند که مي‌توانند از چاقي افراد جلوگيري کنند.
محققان طي اين مطالعه آزمايش “تعيين توالي کلي اگزوم” (whole exome sequencing) را بر روي بيش از ۶۴۵ هزار نفر انجام دادند. تعيين توالي کلي اگزوم يک آزمايش ژنتيکي گسترده است که طي آن محققان همزمان هزاران ژن را بررسي مي‌کنند. آن‌ها ۱۶ گزينه را که بر شاخص توده بدن (BMI) تأثير دارند و طي آن مشخص مي‌شود افراد داراي وزن طبيعي، اضافه وزن يا چاقي هستند، شناسايي کردند.
جهش‌هاي نادر ژنتيکي در يکي از ژن‌ها به نام “GPR75″، با محافظت در برابر چاقي مرتبط بود. وزن افرادي که حداقل يک نسخه غيرفعال از ژن “GPR75″ را داشتند، حدود ۱۲ پوند (۵.۴ کيلوگرم) کمتر بود و اين افراد ۵۴ درصد کمتر نسبت به افراد فاقد اين جهش، با خطر چاقي روبرو بودند. گفتني است شاخص توده بدني حاملان جهش ياد شده به‌طور متوسط ۱.۹ کيلوگرم کمتر بود. به گفته محققان نتايج اين مطالعه مي‌تواند به توسعه اهداف درماني بالقوه‌اي براي درمان چاقي در انسان منجر شود. چاقي با طيف وسيعي از بيماري‌هاي انساني از جمله ديابت، سرطان و بيماري‌هاي قلبي مرتبط است. اين مطالعه توسط محققان شرکت بيوتکنولوژي”Regeneron ” واقع در نيويورک انجام شد.
“جورج دي يانکوپولوس” (George D. Yancopoulos)، رئيس و مدير ارشد علمي شرکت “Regeneron” گفت: کشف ابرقدرت‌هاي محافظتي ژنتيکي مانند GPR75، اميد در مبارزه با چالش‌هاي بهداشت جهاني پيچيده و شايع مانند چاقي را فراهم مي‌کند.
قبلاً مشخص شده بود که چربي بدن يک ويژگي بسيار وراثتي است و عوامل ژنتيکي در تعادل انرژي و تنظيم چربي بدن نقش اساسي دارند، اما اينکه چگونه ژن‌ها و انواع مختلف کدگذاري نادر مي‌توانند افراد را از چاقي مستعد يا محافظت کنند، کاملاً درک نشده بود.
درک اين موضوع مي‌تواند راهي براي توسعه استراتژي‌هاي درماني ايمن و مؤثر براي درمان چاقي را فراهم کند.
در اين مطالعه محققان آزمايشات تعيين توالي اگزوم را بر روي ۶۴۵ هزار و ۶۲۶ فرد از انگلستان، ايالات متحده و مکزيک انجام دادند. GPR75 تقريباً در چهار نفر از هر ۱۰ هزار نفر فرد قرار گرفته تحت آزمايش مذکور مشاهده شد.
محققان اين يافته‌ها را در موش‌هايي که از نظر ژنتيکي اصلاح شده بودند و فاقد نسخه ژن GPR75 بودند نيز تأييد کردند. يافته‌هاي اين مطالعه در مجله “Science” منتشر شد.