مجله ايلياد/ زماني که يک بمب منفجر ميشود، انرژي زيادي در زمان کوتاهي در همه‌ي جهات پخش ميشود. با در نظر داشتن اين موضوع، انتظار اين است که با منفجر شدن يک بمب، توپي از آتش ايجاد شود، ولي در مورد بمب اتمي اينچنين نيست و انفجار آن باعث ايجاد يک ابر قارچي شکل ميشود.
دانشمندان مي‌گويند که در حين انفجار بمب اتمي، آزاد شدن اوليه‌ي انرژي در ابتدا باعث ايجاد يک کرهي داغ از هوا ميشود، ولي اين تنها شروع داستان است. از آنجا که هواي داغ به سمت بالا حرکت مي‌کند، هسته‌ي کرهي داغ اوليه که گرمترين جاي آن است بيشترين نيروي شناوري را تجربه مي‌کند و به نسبت لبه‌هاي کره با سرعت بيشتري به سمت بالا حرکت مي‌کند.
در حقيقت همه‌ي ابر کروي ايجاد شده به سمت بالا حرکت مي‌کند، ولي مرکز ابر نيروي شناوري بيشتري را تجربه مي‌کند و سريع‌تر بالا ميشود و هواي سردتر اطراف کره به سمت پايين حباب‌هاي بالارونده کشيده ميشود. اين حالت بالارونده، در کنار کششي که بر روي هواي سردتر ايجاد ميشود، باعث به‌وجود آمدن ظاهر مشابه دونات ميشود. زماني که هواي داغ با سرعت به سمت بالا حرکت مي‌کند، بين مولکول‌هاي آن خلاء ايجاد ميشود و پس از آن جت مواد سرد اطراف کره به سمت اين فضاي خالي حرکت مي‌کنند و شکلي مشابه قارچ ايجاد مي‌کنند. جت مکش شده به سمت فضاي خالي ايجاد شده در مرکز کرهي بالارونده مانند ساقه‌ي قارچ به نظر مي‌آيد و مواد از آنجا به سمت قسمت بالايي قارچ مي‌روند و آن‌را براي بزرگتر شدن تغذيه مي‌کنند.
بمب‌هاي اتمي که در جنگ جهاني دوم توسط آمريکا بر روي ژاپن انداخته شدند و همچنين بمب‌هاي اتمي که در صحراهاي دنيا آزمايش شده‌اند، نشان داده‌اند که حالت قارچي شکل بر روي زمين ايجاد ميشود؛ ولي دانشمندان تصور مي‌کنند که اين وضعيت در فضا اتفاق نمي‌افتد. آن‌ها مي‌گويند که به عنوان مثال انفجار بمب اتم بر روي ماه نمي‌توان قارچي شکل باشد، زيرا براي ايجاد حالت قارچي شکل بايد اتمسفر وجود داشته باشد تا مواد سيال با گرم شدن تغيير وضعيت دهند و با ايجاد خلاء وضعيت قارچي شکل ايجاد شود؛ در صورتي که در خلاء نمي‌توان انتظار چنين چيزي را داشت و در ماه که خالي از هوا است نيز نمي‌توان انتظار داشت که کرهي اوليه تبديل به حالت قارچي شود و تنها کرهي اوليه‌ي ايجاد شده به مرور بزرگتر ميشود.
حالت قارچي شکلي که با بمب‌هاي اتمي ايجاد ميشود نيز بسته به بازدهي انفجار بمب و همچنين ارتفاع انفجار متفاوت از يکديگر هستند. در مورد بمب‌هاي پرتاب شده بر روي شهرهاي هيروشيما و ناکازاکي، فاصله‌ي بين سر قارچ تا ساقه‌ي آن نسبتاً زياد شد، زيرا اين بمب‌ها در ارتفاع نسبتاً زياد ۶۱۰ متري منفجر شدند. اين بمب‌ها نسبت به بمب‌هايي که در سال‌هاي بعد توليد و آزمايش شدند تقريباً ضعيف محسوب مي‌شدند، ولي با اين حال خرابي‌هاي زيادي به بار آوردند.
دانشمنداني که ابر ايجاد شده در اثر انفجارات اتمي را مطالعه کرده‌اند، مي‌توانند در صورت بروز اين وضعيت، با دقت بالايي مکان ذرات پرتوزاي ايجاد شده در اثر انفجار را تعيين کنند و به اين ترتيب، عواقب انفجار را به کمترين حد ممکن کاهش دهند.